Женщина-ночь - Владимир Асмолов

Ты была — не была среди ясного дня,

Неприметна, забыта всеми.

Но волшебная ночь ослепила меня —

Наступило твое время.

Женщина-ночь, Женщина-ночь,

Каюсь,

Что среди суеты Не заметил кто ты Такая!

Ты возьми меня вновь

В свой полет неземной

Женщина-ночь!

Я пойду за тобой, Все отбросив прочь,

Женщина-Ночь,

Женщина.

Я не помню лица твоего в темноте,

Помню только безумство ночи!

Помню только, как я словно в бездну летел

В неземные твои очи!

Мир огромный свернулся в объятье одно

И мгновенье одно, как Вечность!

Ты меня увела от дороги земной

На таинственный Путь Млечный!

Je was - je was niet op een heldere dag,

Onopvallend, door iedereen vergeten.

Maar de magische nacht verblindde me -

Jouw tijd is gekomen.

Vrouw van de nacht Vrouw van de nacht

ik beken

Dat ik midden in de drukte niet zag wie je bent!

Je neemt me weer mee

In je onaardse vlucht

Nacht vrouw!

Ik zal je volgen, alles weggooien,

nacht vrouw,

Vrouwelijk.

Ik herinner me je gezicht niet in het donker,

Ik herinner me alleen de waanzin van de nacht!

Ik herinner me alleen hoe ik in de afgrond leek te vliegen

In je onaardse ogen!

De enorme wereld opgerold in één omhelzing

En een moment, zoals de eeuwigheid!

Je nam me weg van het aardse pad

Naar de mysterieuze Melkweg!