Ляна - Владимир Асмолов

Один телефонный звонок:

Девчонка ошиблась случайно,

Но, словно забытый цветок,

Мне имя оставила — Ляна.

И случай-то, в общем, простой,

Но был он подарком нежданным:

Напомнил он мне о другой

Девчонке по имени Ляна.

Случайный звонок в тишине —

И вновь мне Молдавия снится,

И вновь вспоминаются мне

Давно позабытые лица.

И звездная ночь у огня,

Где черные, словно две тайны,

Глаза подняла на меня

Девчонка по имени Ляна.

Один телефонный звонок,

А сколько печали и света!

Ах, если б вернуться я мог

В то — самое звездное — лето!

Но юность никто не вернет

И все же я жду, как ни странно,

Что цифру не ту наберет

Девчонка по имени Ляна.

Ляна, Ляна, Ляна, Ляна,

Ты была моей судьбой.

Заросла травой поляна,

Где гуляли мы с тобой.

Может, в самом главном выборе

Сгоряча ошибся я.

А теперь ошиблась номером

Юность давняя моя.

Eén telefoontje:

Het meisje heeft een fout gemaakt

Maar als een vergeten bloem

Ze heeft een naam voor me achtergelaten - Liana.

En de zaak is over het algemeen eenvoudig,

Maar hij was een onverwacht geschenk:

Hij deed me aan een andere denken

Een meisje genaamd Liana.

Willekeurig bellen in stilte -

En weer droom ik van Moldavië,

En weer herinner ik me

Lang vergeten gezichten.

En de sterrennacht bij het vuur,

Waar zwart, als twee geheimen,

Ze sloeg haar ogen naar mij op

Een meisje genaamd Liana.

Eén telefoontje

En hoeveel verdriet en licht!

Ach, kon ik maar terugkeren

In die meest stellaire zomer!

Maar niemand zal de jeugd teruggeven

En toch wacht ik, vreemd genoeg,

Dat hij het verkeerde nummer opneemt

Een meisje genaamd Liana.

Liaan, liaan, liaan, liaan,

Jij was mijn lot.

Glade begroeid met gras

Waar we met je liepen.

Misschien wel de belangrijkste keuze

Ik had het mis in de hitte van het moment.

En nu heb ik het verkeerde nummer

Mijn jeugd is oud.