Я иду в кабак - Владимир Асмолов

В час когда душа моя, как птица,

Бьется в клетке ноющих костей,

Не в больницу я иду лечиться,

Не в театр иду, и не в музей

ПР:

Я иду в кабак, где гитарист,

Мой приятель, улыбнется мне

И гитара вновь заговорит,

Запоет, заплачет в тишине

Нет со мной друзей моих хороших,

И тебя со мною рядом нет

Разбросало нас, как горсть горошин,

Брошенных зачем-то в белый свет

ПР:

Я бы пропил горькую обиду

С горестями всеми заодно.

Только одиночество, как видно,

Не залить ни водкой, ни вином

ПР:

Op het uur dat mijn ziel als een vogel is,

Klopt in een kooi van pijnlijke botten,

Ik ga niet naar het ziekenhuis voor behandeling,

Ik ga niet naar het theater, en niet naar het museum

ENZOVOORT:

Ik ga naar de taverne waar de gitarist is,

Mijn vriend lacht naar me

En de gitaar zal weer spreken

Zal zingen, huilen in stilte

Mijn goede vrienden zijn niet bij mij,

En je bent niet naast me

Verstrooide ons als een handvol erwten,

Om de een of andere reden in het witte licht gegooid

ENZOVOORT:

Ik zou bittere wrok wegdrinken

Met verdriet tegelijk.

Alleen eenzaamheid, blijkbaar

Niet vullen met wodka of wijn

ENZOVOORT: