Катя-Катерина - Владимир Асмолов

На веревке бельевой

В ванной комнате

Ты повесилась

Сегодня на заре.

Долго бился

Одиночества колокол

В этой темной

Однокомнатной норе.

Шли за гробом мы

И нас было семеро,

Ну ждала ли ты к себе

Такой кортеж?

Первым снегом осыпал

Ветер северный

Семь надежд твоих,

Обманутых надежд.

Ах, Катя, Катя, Катерина,

Твоя пуховая перина

Нас собрала в одну мишпуху,

Пусть будет пухом тебе земля.

Вот сидим мы за столом

После кладбища,

Семь здоровых

Охмелевших мужиков.

О тебе мы вспомним в жизни

Не раз еще

И, поверь,

Нам это будет нелегко.

Пусть тому, что здесь случилось,

Не мы виной,

А лишь тот,

Кто был с тобой в последний раз,

Но, боюсь,

Что в той веревке намыленной

Есть по ниточке

От каждого из нас.

Ах, Катя, Катя, Катерина,

Твоя пуховая перина

Нас собрала в одну мишпуху,

Пусть будет пухом тебе земля.

Aan een waslijn

In de badkamer

je hing jezelf op

Vandaag bij dageraad.

lang gevochten

eenzaamheid bel

In dit donker

Eenkamerhol.

We volgden de kist

En we waren met zeven

Nou, zat je op jezelf te wachten

Zo'n tupel?

Hij heeft de eerste sneeuw gedoucht

noordenwind

Je zeven hoop

Bedrogen hoop.

Ach, Katja, Katja, Katerina,

Je donzige veer

Verzamelde ons in één mishpuhu,

Moge de aarde voor jullie rusten in vrede.

Hier zitten we aan tafel

Na de begraafplaats

zeven gezond

Gekke mannen.

We zullen je herinneren in het leven

Meerdere keren

En geloof me

Het zal niet gemakkelijk voor ons zijn.

Laat wat hier is gebeurd

Wij hebben geen schuld

Maar alleen die ene

Wie was er de laatste keer bij je

Maar ik ben bang,

Wat zit er in dat zeepachtige touw?

Er is een draad

Van ieder van ons.

Ach, Katja, Katja, Katerina,

Je donzige veer

Verzamelde ons in één mishpuhu,

Moge de aarde voor jullie rusten in vrede.