Любовь в интернете - Владимир Асмолов

Это знаешь ты, Это знаю я Ну и что тут скажешь, если

Мы признать должны

Грусти не тая

Никогда не быть нам вместе.

Ты мечта моя, ты судьба моя,

Но увы, не в этой жизни.

И летят к тебе

В дальние края

эти строки, эти мысли.

И опять до самого утра

Наступает наша звездная пора.

Мы с тобой у окна интернета

Говорим ни о чем до рассвета.

Это знаешь ты, это знаю я Наша повесть так банальна.

У тебя семья, у меня семья

И увы, не виртуальна.

Почему же опять не устану ждать

Нашей встречи в час урочный?

У любви моей нет счастливых дней

Есть лишь только эти ночи.

И опять до самого утра

Наступает наша звездная пора

Мы с тобой у окна интернета

Говорим ни о чем до рассвета.

Jij weet dit, ik weet dit Wel, wat kan ik zeggen als...

We moeten toegeven:

Verdriet smelt niet

We zullen nooit samen zijn.

Jij bent mijn droom, jij bent mijn lot

Maar helaas, niet in dit leven.

En vlieg naar jou

Naar verre landen

deze lijnen, deze gedachten.

En weer tot morgen

Onze sterrentijd komt eraan.

We zijn bij je aan het raam van het internet

We praten over niets tot het ochtendgloren.

Jij weet dit, ik weet dit. Ons verhaal is zo banaal.

Jij hebt een gezin, ik heb een gezin

En helaas, niet virtueel.

Waarom word ik het wachten niet weer moe

Onze ontmoeting op het afgesproken uur?

Mijn liefde heeft geen gelukkige dagen

Er zijn alleen deze nachten.

En weer tot morgen

Onze sterrentijd komt eraan

We zijn bij je aan het raam van het internet

We praten over niets tot het ochtendgloren.