Песня о родном крае - Валентина Толкунова

На этой огромной планете, сынок,

Под куполом вечных небес

Есть множество всяких путей и дорог,

И разных диковинных мест.

Но где б ты вдали не бродил

Всё равно, ты помни, встречая рассвет,

Что место одно есть такое, одно,

Где ты появился, где ты появился,

Где ты появился на свет.

Зелёные пальмы и белые льды,

И яркие краски морей

Быть может увидишь и влюбишься ты,

Но это проходит, поверь.

Как жить и что делать ты сам выбирай,

Но чаще с течением лет

Тебе будет сниться березовый край

Где ты появился, где ты появился,

Где ты появился на свет.

Ты песню сейчас о дорогах поешь,

Но время наступит, сын мой,

Когда ты приедешь сюда и поймёшь,

Что ты возвратился домой.

И верю, поймёшь ты когда-нибудь сам, Что нет ни печалей, ни бед,

Пока тебя помнит хоть кто-нибудь там,

Где ты появился, где ты появился,

Где ты появился на свет,

Где ты появился, где ты появился,

Где ты появился на свет.

Op deze enorme planeet, zoon,

Onder de koepel van de eeuwige hemel

Er zijn veel verschillende paden en wegen,

En verschillende vreemde plaatsen.

Maar waar zou je wegdwalen?

Hoe dan ook, weet je nog, toen ik de dageraad ontmoette,

Dat er één plek is, één,

Waar ben je verschenen, waar ben je verschenen,

Waar ben je geboren.

Groene palmen en wit ijs

En de heldere kleuren van de zeeën

Misschien zul je zien en verliefd worden,

Maar het gaat voorbij, geloof me.

Hoe te leven en wat te doen kies je zelf,

Maar vaker door de jaren heen

Je zult dromen van een berkenrand

Waar ben je verschenen, waar ben je verschenen,

Waar ben je geboren.

Je zingt nu een lied over wegen,

Maar de tijd zal komen, mijn zoon,

Als je hier komt en begrijpt?

Dat je naar huis bent teruggekeerd.

En ik geloof dat je op een dag zelf zult begrijpen dat er geen zorgen of problemen zijn,

Zolang iemand je herinnert,

Waar ben je verschenen, waar ben je verschenen,

Waar ben je geboren

Waar ben je verschenen, waar ben je verschenen,

Waar ben je geboren.