Я не могу иначе - Валентина Толкунова

Нет без тревог ни сна, ни дня.

Где-то жалейка плачет.

Ты за любовь прости меня,

Я не могу иначе.

Я не боюсь обид и ссор,

В речку обида канет.

В небе любви такой простор, -

Сердце мое не камень.

Ты заболеешь - я приду,

Боль разведу руками.

Все я сумею, все смогу, -

Сердце мое не камень.

Я прилечу - ты мне скажи,

Бурю пройду и пламень,

Лишь не прощу холодной лжи, -

Сердце мое не камень.

Видишь - звезда в ночи зажглась,

Шепчет сынишке сказку.

Только бездушье губит нас,

Лечат любовь да ласка.

Я растоплю кусочки льда

Сердцем своим горячим.

Буду любить тебя всегда, -

Я не могу иначе.

Er is geen slaap, geen dag zonder zorgen.

Ergens jammert het huilen.

Vergeef me voor de liefde

Ik kan het niet helpen.

Ik ben niet bang voor beledigingen en ruzies,

Wrok zinkt in de rivier.

In de hemel van liefde is zo'n ruimte, -

Mijn hart is geen steen.

Je wordt ziek - ik kom eraan

Ik zal de pijn met mijn handen verspreiden.

Ik kan alles, ik kan alles,

Mijn hart is geen steen.

Ik zal vliegen - vertel het me

Ik zal de storm en de vlam passeren,

Vergeef gewoon geen koude leugens, -

Mijn hart is geen steen.

Zie je - de ster lichtte op in de nacht,

Een sprookje fluisteren tegen zijn zoon.

Alleen harteloosheid vernietigt ons,

Behandel liefde en genegenheid.

Ik zal de stukjes ijs smelten

Met je warme hart.

Ik zal altijd van jou houden, -

Ik kan het niet helpen.