Деревянные лошадки - Валентина Толкунова

Ускакали деревянные лошадки,

Пароходики бумажные уплыли.

Мы, из детства убегая без оглядки,

Все, что надо и не надо, позабыли.

Самодельные игрушки позабыты,

Но об этом, но об этом не жалеем.

Мы серьезны, глубоки и деловиты,

Мы старательно умнеем и взрослеем.

Принимаемся за трудную работу,

Привыкаем, привыкаем торопиться —

И не видим, как порой за поворотом

Простучат нетерпеливые копытца.

Перегруженных делами, нас не троньте,

Всё мотаемся, мотаемся по свету —

И не видим, как порой на горизонте

Покачнется легкий парус из газеты.

Ускакали деревянные лошадки,

Пароходики бумажные уплыли.

Мы, из детства убегая без оглядки,

Все, что надо и не надо, позабыли.

Мы не знаем, что при первой неудаче, —

Только стоит, только стоит оглянуться,

К нам лошадки деревянные прискачут,

Пароходики бумажные вернутся.

De houten paarden galoppeerden

De papierstomers zeilden weg.

Wij, weglopen van de kindertijd zonder achterom te kijken,

Alles wat nodig en niet nodig is, wordt vergeten.

Zelfgemaakt speelgoed wordt vergeten

Maar hierover, maar we hebben er geen spijt van.

We zijn serieus, diep en zakelijk,

We worden ijverig slimmer en volwassener.

We nemen het harde werk op ons

Wennen, wennen aan haast -

En we zien niet hoe soms om de hoek

Ongeduldige hoeven zullen kloppen.

Overladen met zaken, raak ons ​​niet aan,

We kronkelen allemaal, we kronkelen de wereld rond -

En we zien niet hoe soms aan de horizon

Een licht zeil van een krant zal deinen.

De houten paarden galoppeerden

De papierstomers zeilden weg.

Wij, weglopen van de kindertijd zonder achterom te kijken,

Alles wat nodig en niet nodig is, wordt vergeten.

We weten niet dat bij de eerste storing, -

Het is alleen de moeite waard, het is alleen de moeite waard om rond te kijken

Houten paarden zullen naar ons toe galopperen,

De papierstomers komen terug.