Я - деревенская - Валентина Толкунова

1. Я помню, прошлым летом, ты милый проходил

Зачем теперь заметил, со мной заговорил,

А нынче до рассвета хмелеешь без вина

И я на всё на это, сказать тебе должна

Я деревенская, Я деревенская

Ты не смотри вокруг, ты погляди сюда

И спеть смогу, и сплясать смогу,

А полюблю кого, так навсегда

Моя такая доля, полюблю так навсегда

2. Меня моим подружкам, за пояс не заткнуть

Мне муж конечно нужен, но никакой-нибудь

Ты с городом прощайся, и сердце не тревожь

Такой, как я хозяйки, теперь и не найдешь.

3. Деревня, то ли дело, там некогда скучать

И церковь уцелела, и есть, кому венчать.

А ты назло соседкам любовью не скупись

Я нарожаю деток, ты только шевелись.

1. Ik herinner me afgelopen zomer, jij lieve pass

Waarom nu opgemerkt, sprak tot mij,

En nu word je dronken zonder wijn tot het ochtendgloren

En ik ben er helemaal voor, ik moet je zeggen

Ik ben landelijk, ik ben landelijk

Je kijkt niet om je heen, je kijkt hier

En ik kan zingen, en ik kan dansen,

En ik zal van iemand houden, dus voor altijd

Mijn zo'n deel, liefde zo voor altijd

2. Mijn vriendinnen kunnen me niet opsluiten in de riem

Natuurlijk heb ik een man nodig, maar geen

Je neemt afscheid van de stad en stoort je hart niet

Een gastvrouw zoals ik zul je nu niet meer vinden.

3. Dorp, of zoiets, je hoeft je daar niet te vervelen

En de kerk heeft het overleefd, en er is iemand om mee te trouwen.

En om je buren te pesten, wees niet zuinig met liefde

Ik bevallen van kinderen, je beweegt gewoon.