Ничего не кончается - Валентина Толкунова

Показалось мгновение отгорела, прошла,

А судьбою наверное наша встреча была

То-ли былью то-ль сказкою

Рассказать не берусь,

А в глазах твоих ласковых светится грусть

Так уж вышло- прощаемся, так уж вышло -прощаемся, так уж вышло-прощаемся

Мы сегодня с тобой,

А деревья качаются, а деревья качаются, а деревья качаются

В вышине голубой

Будем тропками разными мы бродить-так пришлось

Будем праздники праздновать и грустить будем врозь

Пусть деревья качаются над моей головой

Стану ждать я нечаянно встречи с тобой

Ничего не кончается, ничего не кончается, ничего не кончается

С расставаньем во мне,

А деревья качаются, а деревья качаются, а деревья качаются

В голубой вышине

Het leek een moment opgebrand, voorbij,

En onze ontmoeting was waarschijnlijk het lot

Ofwel een waargebeurd verhaal of een sprookje

ik ga het niet vertellen

En verdriet gloeit in je liefdevolle ogen

Het is zo gebeurd - we zeggen vaarwel, het is zo gebeurd - we zeggen vaarwel, het is zo gebeurd - we zeggen vaarwel

We zijn bij je vandaag

En de bomen zwaaien, en de bomen zwaaien, en de bomen zwaaien

Boven is blauw

We zullen langs verschillende paden dwalen, dus we moesten

We zullen de feestdagen vieren en we zullen verdrietig zijn uit elkaar

Laat de bomen over mijn hoofd zwaaien

Ik zal wachten op een onverwachte ontmoeting met je

Niets eindigt, niets eindigt, niets eindigt

Met afscheid in mij,

En de bomen zwaaien, en de bomen zwaaien, en de bomen zwaaien

In de blauwe lucht