Silence - Tom Robinson

Well I woke up screaming when I found you gone

And now I can’t even sleep without the TV on

'Cause I can’t stand the silence

In the night

Well the bed is empty but the room is full

Of all the memories of things you used to do

I just can’t stand the silence

In the night

When it’s four in the morning and I’m lost in the dark

'Cause I can’t find the target and I’m missing my mark

All my faith starts fading as the palpitations start

This silence is a nightmare and it’s tearing me apart

I can stand the loneliness

Friends who never call

The chance remarks of strangers

And the writing on the wall

I just can’t stand the silence

In the night

Coincidences make crazy sense

And I still feel you with me in the present tense

I just can’t stand the silence

In the night

When it’s four in the morning and I’m lost in the dark

'Cause I can’t find the target and I’m missing my mark

All my faith starts fading as the palpitations start

This silence is a nightmare and it’s tearing me apart

I can take uncertainty

And I can handle pain

And I can stand the emptiness

That’s with me once again

I can stand the loneliness

Friends who never call

The chance remarks of strangers

And the writing on the wall

I just can’t stand the silence

In the night

Nou, ik werd gillend wakker toen ik merkte dat je weg was

En nu kan ik niet eens slapen zonder de tv aan

Omdat ik niet tegen de stilte kan

In de nacht

Nou, het bed is leeg, maar de kamer is vol

Van alle herinneringen aan dingen die je vroeger deed

Ik kan gewoon niet tegen de stilte

In de nacht

Als het vier uur 's ochtends is en ik verdwaal in het donker

Want ik kan het doel niet vinden en ik mis mijn doel

Al mijn geloof begint te vervagen als de hartkloppingen beginnen

Deze stilte is een nachtmerrie en het scheurt me uit elkaar

Ik kan de eenzaamheid verdragen

Vrienden die nooit bellen

De toevallige opmerkingen van vreemden

En het schrift op de muur

Ik kan gewoon niet tegen de stilte

In de nacht

Toeval is logisch

En ik voel je nog steeds bij me in de tegenwoordige tijd

Ik kan gewoon niet tegen de stilte

In de nacht

Als het vier uur 's ochtends is en ik verdwaal in het donker

Want ik kan het doel niet vinden en ik mis mijn doel

Al mijn geloof begint te vervagen als de hartkloppingen beginnen

Deze stilte is een nachtmerrie en het scheurt me uit elkaar

Ik kan tegen onzekerheid

En ik kan pijn aan

En ik kan de leegte verdragen

Dat is weer bij mij

Ik kan de eenzaamheid verdragen

Vrienden die nooit bellen

De toevallige opmerkingen van vreemden

En het schrift op de muur

Ik kan gewoon niet tegen de stilte

In de nacht