Passiona - The Smith Street Band

The people in the apartments across the street

Literally and metaphorically look down on me

Tangled in tenderness, why do I have to live like this?

I was tempted by your company and you’ve already noticed me

And I’m sorry for what I say when I don’t know what I’m saying

And you don’t have to play this cat-and-mouse game I am playing

I’m just a pretty sad person in a quite surreal place

And I don’t look up from my phone

Because I know I won’t see your face

And it’s pathetic, it’s also not a competition

And I’m absolutely, infinitely

More scared of you than you are of me

And I’ve always been the one that cares too much

And I hope you’re happy, I hope you’ve slept

I’ll try not write another record about the pain in my chest

I’m just so glad I could be someone that you wanted

And I don’t recognise these stars, I’m unfamiliar with this skyline

I was born and bred in bars

Now nothing man-made is in my eye line

Turn and walk back to the house that they saved after the war

And I am questioned once again

Get asked what I would do that for

And our host tells me I’m sick, tentatively hands me a spliff

And I know he’s forgotten my name, but I don’t remember his

And I’m absolutely, infinitely

More scared of you than you are of me

And I’ve always been the one that cares too much

And oh God, if only it was that easy

To run from what I’ve achieved, I’ve let it define me

I’m having panic attacks on German TV

This is not work ethic, it’s survival technique

And there’s nothing I can really do

So I sit in the band room, start fights to get attention from you

There is nothing I am qualified or smart enough to do

Sit in the band room and start fights to get attention from you

And I walk off into the corn field, every cut’s a new relief

I might stop talking altogether if you stop talking to me

And if I’m really supposed to be here

Why has no one come to that conclusion?

I’m out of place amongst the band boys, I can’t suspend disillusion

And music industry professionals

Yeah, they can all go and fuck themselves

And it’s just me and Chris, but he’s stoned as shit and passin' out

That was okay once, for some reason, it’s sad now

For some reason, it’s sad now

For some reason, it’s sad

De mensen in de appartementen aan de overkant van de straat

Kijk letterlijk en figuurlijk op me neer

Verstrikt in tederheid, waarom moet ik zo leven?

Ik werd verleid door je bedrijf en je hebt me al opgemerkt

En het spijt me wat ik zeg als ik niet weet wat ik zeg

En je hoeft dit kat-en-muisspel dat ik speel niet te spelen

Ik ben gewoon een behoorlijk verdrietig persoon op een nogal surrealistische plek

En ik kijk niet op vanaf mijn telefoon

Omdat ik weet dat ik je gezicht niet zal zien

En het is zielig, het is ook geen wedstrijd

En ik ben absoluut, oneindig

Banger voor jou dan jij voor mij

En ik ben altijd degene geweest die te veel om me geeft

En ik hoop dat je gelukkig bent, ik hoop dat je hebt geslapen

Ik zal proberen niet nog een verslag te schrijven over de pijn in mijn borst

Ik ben zo blij dat ik iemand kon zijn die je wilde

En ik ken deze sterren niet, ik ken deze skyline niet

Ik ben geboren en getogen in bars

Nu is er niets door de mens gemaakt in mijn ooglijn

Draai je om en loop terug naar het huis dat ze na de oorlog hebben gered

En ik word opnieuw ondervraagd

Vraag waar ik dat voor zou doen

En onze gastheer vertelt me ​​dat ik ziek ben, geeft me aarzelend een spliff

En ik weet dat hij mijn naam is vergeten, maar ik weet de zijne niet meer

En ik ben absoluut, oneindig

Banger voor jou dan jij voor mij

En ik ben altijd degene geweest die te veel om me geeft

En oh God, was het maar zo makkelijk

Om te vluchten voor wat ik heb bereikt, heb ik het laten definiëren wie ik ben

Ik heb paniekaanvallen op Duitse tv

Dit is geen arbeidsethos, het is overlevingstechniek

En er is niets dat ik echt kan doen

Dus ik zit in de bandkamer, begin gevechten om aandacht van je te krijgen

Er is niets waarvoor ik gekwalificeerd of slim genoeg ben om te doen

Ga in de bandkamer zitten en begin gevechten om aandacht van je te krijgen

En ik loop het maïsveld in, elke snede is een nieuwe opluchting

Ik stop misschien helemaal met praten als je niet meer met me praat

En als ik hier echt hoor te zijn

Waarom is niemand tot die conclusie gekomen?

Ik ben niet op mijn plaats tussen de bandjongens, ik kan de desillusie niet opschorten

En professionals uit de muziekindustrie

Ja, ze kunnen allemaal zichzelf gaan neuken

En het is alleen ik en Chris, maar hij is zo stoned als een stront en loopt weg

Dat was ooit oké, om de een of andere reden is het nu triest

Om de een of andere reden is het nu triest

Om de een of andere reden is het triest