I Hope I Scare People On Public Transport - The Smith Street Band

I hope I scare people on public transport, no shoes, my eyes rolling back into

my head

I fell down the steps of the tram at the stop where I used to get off to fall

into bed with you

But now it’s just a long, long, lonely walk home.

Edgy, wild eyes trying hard

to stay strong

Traversing the streets where the dogs and your old neighbours bark at me from

behind fences that I swear are too small

I miss the taste of the city asphalt and I miss the smell of your freshly

washed hair

And I miss the times we slept under bridges, bummed cigarettes from strangers

and no one else mattered

Today my mother flies out to Shanghai and today my father surely will catch me

And today my sister will go to school and forget me, I wish I could tell her

just how much I cared

I had an affair that lasted the heat wave, the only thing that I remember now

is your first name

And those heavy blankets and that shitty, little plastic fan and the way you

had no idea who I am

And everything is a fucking eye strain and I can’t see my legs through the piss

and the rain

And I hope to God that I can still spit, because fingers crossed our paths will

cross again someday

And the train wires circle the planned out city centre like vultures coming in

for the kill

We’re gonna take your money, we’re gonna take your money, we’re gonna take your

money and do nothing with it

We’re gonna take your money

And do nothing with it

Ik hoop dat ik mensen bang maak in het openbaar vervoer, geen schoenen, mijn ogen rollen weer in

mijn hoofd

Ik viel van de trap van de tram bij de halte waar ik uitstapte om te vallen

met jou naar bed

Maar nu is het gewoon een lange, lange, eenzame wandeling naar huis.

Gespannen, wilde ogen die hard hun best doen

om sterk te blijven

Door de straten lopen waar de honden en je oude buren naar me blaffen

achter hekken waarvan ik zweer dat ze te klein zijn

Ik mis de smaak van het stadsasfalt en ik mis de geur van je vers

gewassen haar

En ik mis de keren dat we onder bruggen sliepen, stomme sigaretten van vreemden

en niemand anders deed ertoe

Vandaag vliegt mijn moeder naar Shanghai en vandaag zal mijn vader me zeker halen

En vandaag zal mijn zus naar school gaan en mij vergeten, ik wou dat ik haar kon vertellen

hoeveel het me kon schelen

Ik had een affaire die de hittegolf duurde, het enige dat ik me nu herinner

is je voornaam

En die zware dekens en die klote, kleine plastic ventilator en de manier waarop jij

had geen idee wie ik ben

En alles is een verdomde vermoeidheid van de ogen en ik kan mijn benen niet zien door de pis

en de regen

En ik hoop bij God dat ik nog steeds kan spugen, want vingers kruisten onze paden

ooit nog eens oversteken

En de treindraden omcirkelen het geplande stadscentrum als gieren die binnenkomen

voor de moord

We nemen je geld, we nemen je geld, we nemen je

geld en doe er niets mee

We gaan je geld aannemen

En doe er niets mee