The Shock of Contact - The Legendary Pink Dots

Astrid, do you recall the Sundays at the Spa with double straws from a Carton with a heart on.

Who could ask for more?

You’d assure me you’d

Support me as I tried to write that novel in the hovel we called home (OUR

Home).

You’d mow the lawn you’d pay the bills.

You touched me there.

The

Shock of Contact kept us warm.

And Astrid, you kept your word, you never said a word, as I ripped up the

Pages, spent your wages, entertaining friends you hated, making bombs and

Planting them in galleries.

Your salary was wasted (oh how criminal)…

They cut the power, they pulled the plugs — they took away the phone.

We’re quite alone.

We share a candle in the cellar — oooh you touched me There.

The shock of contact kept us warm.

And Astrid, as sure as blue skies always turn to grey — they came with

Guns.

I tried to run and you took all the blame.

They took you and I never

Said a word — and now you never say a word as I lean through the bars.

I Whisper my apologies, oh Jezus you stare clean through me.

You cut me Down, I touch you there.

The shock of contact keeps me warm.

Astrid, herinner je je de zondagen in de Spa met dubbele rietjes uit een doos met een hart erop.

Wie kan er nog meer vragen?

Je zou me verzekeren dat je dat zou doen

Steun me terwijl ik probeerde die roman te schrijven in het krot dat we thuis noemden (OUR

Thuis).

Je zou het gazon maaien, je zou de rekeningen betalen.

Je hebt me daar aangeraakt.

De

Shock of Contact hield ons warm.

En Astrid, je hebt je woord gehouden, je hebt nooit een woord gezegd, want ik scheurde de...

Pagina's, je loon uitgegeven, vrienden ontvangen die je haatte, bommen maken en

Door ze in galerijen te planten.

Je salaris was verspild (oh hoe crimineel)...

Ze sneden de stroom af, ze trokken de stekkers eruit - ze namen de telefoon mee.

We zijn vrij alleen.

We delen een kaars in de kelder - oooh je hebt me daar aangeraakt.

De schok van het contact hield ons warm.

En Astrid, zo zeker als blauwe luchten altijd grijs worden, ze kwamen met

geweren.

Ik probeerde te vluchten en jij nam alle schuld op je.

Ze namen jou en ik nooit

Zei een woord - en nu zeg je nooit een woord terwijl ik door de tralies leun.

Ik fluister mijn excuses, oh jezus, je kijkt door me heen.

Je snijdt me neer, ik raak je daar aan.

De schok van het contact houdt me warm.