The More It Changes - The Legendary Pink Dots

Fifteen storeys high, the black curtains drawn, and

The sun is just a brat that spits and the goes away.

The

T.V. chatters, there’s a pile of letters scattered on The mat.

Reminders, bills--they smell of cats.

Three

Starving cats who chase each others' shadows.

They

Curl up on him overnight and scratch him, and bite

Him.

.. But he lost the will to fight, and he lost the

Will to move.

.. It’s been a month, will be another,

Until the busting down the door.

They’ll carry him

Away;

they’ll strip him clean.

They’ll lock him in a Padded box some fifteen storeys high

Where the sun is just a brat that spits then goes away.

Vijftien verdiepingen hoog, de zwarte gordijnen dicht, en

De zon is gewoon een snotaap die spuugt en weggaat.

De

T.V. kletst, er ligt een stapel brieven verspreid over de mat.

Herinneringen, rekeningen: ze ruiken naar katten.

Drie

Uitgehongerde katten die elkaars schaduwen achtervolgen.

Zij

Kruip 's nachts op hem en krab hem en bijt

Hem.

.. Maar hij verloor de wil om te vechten, en hij verloor de

Wil verhuizen.

.. Het is een maand geweest, zal een andere zijn,

Totdat de deur openbreekt.

Ze zullen hem dragen

Weg;

ze zullen hem uitkleden.

Ze zullen hem opsluiten in een gewatteerde doos van zo'n vijftien verdiepingen hoog

Waar de zon slechts een snotaap is die spuugt en dan weggaat.