The Divide - The Legendary Pink Dots

I was brushing my teeth when the power went down

You kow, you can’t be prepared for that

That electric toothbrush just ceased functioning and I didn’t have a clue

I tried a manual spin in my mouth, but hell, it was early

And my fingers just weren’t fast enough

I grabbed the soap — both hands

Bit it as if it was a burger

But it was disgusting and pointless as the essence of last night’s excesses

were still there

Decided on a strong coffee to disguise that lingering taste

But of course the coffee machine was dead

But sure, I felt kind of pathetic, but I decided to call the housekeeper on my

mobile.

As I had no idea of how to change a fuse

The phone said: «Battery empty, please recharge»

Great!

It was time to get the hell out of this apartment I punched in the exit code

Five, six, seven times.

Nothing happened

I pounded — Just pounded on that reinforced, heavily-padded, soundproofed Front

door of mine

And wondered if it was just me

Of course it was just me!

I found out at around 9pm that I wasn’t alone when the first light went off in

the great glass tower across the divide

9pm — Monday night

Normally the time to switch off that computer

Order in Malay Kofta, samosas, a carton of wine

Put the feet up.

Read a book

I know you’re laughing

But I still firmly believe that technology isn’t everything

Instead, I found myself stumbling around on borrowed illumination

I found half a packet of crackers left by my last girlfriend a few weeks ago

And ate them — slowly

Then I just curled up on the couch

And of course I slept badly

Now I mark the days

Much like a castaway on a raft on the open sea

Little blue lines on the wall with that antique ball-point pen

But it’s drying out now

But I’ve given up the shouting

I’ve given up the pummeling because it’s pointless

I’ve tried to establish a routine

I even tidied up the place with my bare hands

But it’s not gonna be long now

The last thing I did before the power failed was to command the bank to make

all of my regular payments automatically.

On an appointed date

You see, I didn’t want them to come looking for me

I’m reasonably wealthy.

I will not be saved by the bill

I really hope you appreciate the humour I’m showing at this rather

inappropriate moment

Lately, I’ve been wondering if any of my networking friends and acquaintances

miss me

Frankly, I doubt it

Sure, I’m decent company

I spin the odd, inspired one-liner

I’m amusing, but face it — Hardly essential

And I know what you’re thinking

It looks bad, doesn’t it?

But you don’t have to worry

Understand that I have accepted my fate

None of us — not even you — will go on forever

And well, look — I have a shelf packed with books

Ik was mijn tanden aan het poetsen toen de stroom uitviel

Weet je, daar kun je niet op voorbereid zijn

Die elektrische tandenborstel werkte gewoon niet meer en ik had geen idee

Ik probeerde een handmatige draai in mijn mond, maar verdorie, het was vroeg

En mijn vingers waren gewoon niet snel genoeg

Ik greep de zeep — beide handen

Beet alsof het een hamburger was

Maar het was walgelijk en zinloos als de essentie van de excessen van gisteravond

waren er nog

Besloten voor een sterke koffie om die aanhoudende smaak te verhullen

Maar natuurlijk was het koffiezetapparaat dood

Maar natuurlijk, ik voelde me een beetje zielig, maar ik besloot de huishoudster te bellen op mijn

mobiel.

Omdat ik geen idee had hoe ik een zekering moest vervangen

De telefoon zei: «Batterij leeg, laad alstublieft op»

Super goed!

Het was tijd om verdomme uit dit appartement te gaan waar ik de exit-code in had geslagen

Vijf, zes, zeven keer.

Er is niks gebeurd

Ik bonsde — Ik bonsde gewoon op die versterkte, zwaar gewatteerde, geluiddichte voorkant

deur van mij

En vroeg me af of ik de enige was

Natuurlijk was ik het alleen!

Ik kwam er rond 21.00 uur achter dat ik niet de enige was toen het eerste licht uitging

de grote glazen toren over de kloof

21.00 uur — maandagavond

Normaal gesproken is het de tijd om die computer uit te schakelen

Bestel in Maleis Kofta, samosa's, een pakje wijn

Zet de voeten omhoog.

Lees een boek

Ik weet dat je lacht

Maar ik ben er nog steeds van overtuigd dat technologie niet alles is

In plaats daarvan struikelde ik over geleende verlichting

Ik vond een half pakje crackers die mijn laatste vriendin een paar weken geleden had achtergelaten

En at ze op — langzaam

Toen kroop ik gewoon op de bank

En natuurlijk heb ik slecht geslapen

Nu markeer ik de dagen

Net als een schipbreukeling op een vlot op open zee

Kleine blauwe lijntjes op de muur met die antieke balpen

Maar het droogt nu uit

Maar ik heb het geschreeuw opgegeven

Ik heb het getrommel opgegeven omdat het zinloos is

Ik heb geprobeerd een routine vast te stellen

Ik heb zelfs de boel opgeruimd met mijn blote handen

Maar het duurt nu niet lang meer

Het laatste wat ik deed voordat de stroom uitviel, was de bank opdracht geven om

al mijn normale betalingen automatisch.

Op een afgesproken datum

Zie je, ik wilde niet dat ze me kwamen zoeken

Ik ben redelijk rijk.

Ik word niet gered door de rekening

Ik hoop echt dat je de humor die ik hierbij laat zien, eerder waardeert

ongepast moment

De laatste tijd vroeg ik me af of een van mijn netwerkvrienden en kennissen?

mis me

Eerlijk gezegd betwijfel ik het

Tuurlijk, ik ben fatsoenlijk gezelschap

Ik draai de vreemde, geïnspireerde oneliner

Ik ben amusant, maar geef toe — Nauwelijks essentieel

En ik weet wat je denkt

Het ziet er slecht uit, nietwaar?

Maar u hoeft zich geen zorgen te maken

Begrijp dat ik mijn lot heb aanvaard

Niemand van ons - zelfs jij niet - zal voor altijd doorgaan

En kijk, ik heb een plank vol met boeken