Princess Coldheart - The Legendary Pink Dots

Princess Coldheart closed her eyes and waited for the kiss to snap her

Chain between her lips.

They waited proud;

they waited willing… filed

In, failed, and so she killed them.

Sitting on her cutglass throne for forty years, without a phone, without

A single word.

100 thousand would-be suitors, dead because they couldn’t

Move her.

In the courtyard flowers bloomed;

they draped themselves 'round tombs

And rows of crosses… Pretty flowers bloomed;

they draped themselves

'round tombs and rows of crosses.

Some were daring… tried the tricks they’d learned in France.

Some would

Touch her hand.

Money signs etched in their eyes.

She sensed it;

One-by-one they died.

Others chanted poems… even showered her with strange expensive gifts.

She wouldn’t read;

she owned the best.

She laid their flattery to Rest.

In the courtyard flowers bloomed;

they draped themselves 'round tombs

And rows of crosses… Pretty flowers bloomed;

they draped themselves

'round tombs and rows of crosses.

Then, one October night, the humble village fool caught sight of Coldheart, and he fell.

He smashed a rock against her throne.

He Snatched her hand and took her home.

Happily they lived forever after.

He wears her chain upon his chest.

She

Even lets him kiss her breast.

In the courtyard flowers bloom;

they drape themselves 'round tombs and

Rows of crosses… In their garden flowers bloom;

they pick them,

Decorate their room.

It’s touching.

It’s touching, so touching.

It’s touching, so touching.

Prinses Coldheart sloot haar ogen en wachtte tot de kus haar zou breken

Ketting tussen haar lippen.

Ze wachtten trots;

ze wachtten gewillig ... ingediend

In, mislukt, en dus heeft ze ze vermoord.

Veertig jaar lang op haar troon van geslepen glas gezeten, zonder telefoon, zonder...

Een enkel woord.

100 duizend potentiële vrijers, dood omdat ze het niet konden

Verplaats haar.

Op de binnenplaats bloeiden bloemen;

ze drapeerden zichzelf 'ronde graven'

En rijen kruisen... Mooie bloemen bloeiden;

ze drapeerden zichzelf

'ronde graven en rijen kruisen.

Sommigen durfden... probeerden de trucs uit die ze in Frankrijk hadden geleerd.

Sommigen zouden

Raak haar hand aan.

Geldtekens in hun ogen geëtst.

Ze voelde het;

Een voor een stierven ze.

Anderen zongen gedichten... overlaadden haar zelfs met vreemde dure geschenken.

Ze zou niet lezen;

zij bezat de beste.

Ze legde hun vleierij te rusten.

Op de binnenplaats bloeiden bloemen;

ze drapeerden zichzelf 'ronde graven'

En rijen kruisen... Mooie bloemen bloeiden;

ze drapeerden zichzelf

'ronde graven en rijen kruisen.

Toen, op een nacht in oktober, kreeg de nederige dorpsdwaas Coldheart in het oog en hij viel.

Hij sloeg een steen tegen haar troon.

Hij greep haar hand en nam haar mee naar huis.

Gelukkig leefden ze daarna voor altijd.

Hij draagt ​​haar ketting op zijn borst.

Ze

Laat hem zelfs haar borst kussen.

Op de binnenplaats bloeien bloemen;

ze draperen zich om tombes en

Rijen kruisen... In hun tuin bloeien bloemen;

ze kiezen ze,

Versier hun kamer.

Het is ontroerend.

Het is ontroerend, zo ontroerend.

Het is ontroerend, zo ontroerend.