Leper Colony - The Legendary Pink Dots

Does my eye offend you?

Should I roll it down the hill…

Should I wear an iron mask or warn you with a bell?

In quarantine, I stay unseen — I still know how to feel

And though you never touch me, I am sure nothing ever touches you

You’ve no need to defend your actions I can understand

My mirror wept «surrender», so I threw in both my hands

Before I just conceded I can’t figure in your plans

Though I’ll never touch you, you’ll be sure nothing ever touches me

I shrivel when the sun comes out, I cry beneath the moon

You’ll find me in a long lost alley, hiding in my «room»

But don’t you dare come near me cos I don’t know what I’ll do…

If someone ever touched me, maybe I could just consider touching you…

Beledigt mijn oog u?

Moet ik hem de heuvel af rollen...

Moet ik een ijzeren masker dragen of je waarschuwen met een bel?

In quarantaine blijf ik ongezien - ik weet nog steeds hoe ik me moet voelen

En hoewel je me nooit aanraakt, weet ik zeker dat niets je ooit aanraakt

U hoeft uw acties niet te verdedigen. Ik begrijp het

Mijn spiegel huilde «overgave», dus ik gooide in mijn beide handen

Voordat ik net toegaf dat ik niet in je plannen kan komen

Hoewel ik je nooit zal aanraken, weet je zeker dat niets me ooit aanraakt

Ik verschrompel als de zon opkomt, ik huil onder de maan

Je vindt me in een lang verloren steegje, verstopt in mijn «kamer»

Maar waag het niet om bij me in de buurt te komen, want ik weet niet wat ik zal doen...

Als iemand me ooit heeft aangeraakt, kan ik misschien overwegen om jou aan te raken...