Home - The Hotknives

He takes a look back as he closes the door

Forty five bills piled up high on the floor

He’s made his decision, he’s leaving today

Spend the rest of his life living some other way

And as the time passed by he hadn’t washed in years

And when it rained it only washed away the tears

He wants to move out of the street

He wants to work not beg to eat

He wants some privacy alone

He wants a place to call his home

He wants to move out of the street

He wants to work not beg to eat

He wants some privacy alone

He wants a place to call his home

He stands in the doorway as he’s begging for change

People cross over 'cause they think that he’s strange

Twenty four years of living out of a bin

Surrounded by people but he’s lonely within

And when a policeman comes to move him on his way

Newspaper calling cries are all you hear him say

He wants to move out of the street

He wants to work not beg to eat

He wants some privacy alone

He wants a place to call his home

He wants to move out of the street

He wants to work not beg to eat

He wants some privacy alone

He wants a place to call his home

It’s starting to rain and he’s feeling the cold

His spirit is weary and his flesh is so old

He’s looking for shelter right under the Pier

A choice between dying and a night filled with fear

And when he sleeps he doesn’t dream about his life

He dreams of cardboard 'Queens' and one would be his wife

He wants to move out of the street

He wants to work not beg to eat

He wants some privacy alone

He wants a place to call his home

He wants to move out of the street

He wants to work not beg to eat

He wants some privacy alone

He wants a place to call his home

Hij kijkt terug terwijl hij de deur sluit

Vijfenveertig rekeningen hoog op de grond opgestapeld

Hij heeft zijn beslissing genomen, hij vertrekt vandaag

De rest van zijn leven op een andere manier leven

En naarmate de tijd verstreek, had hij zich al jaren niet meer gewassen

En als het regende, spoelde het alleen de tranen weg

Hij wil van de straat verhuizen

Hij wil werken en niet smeken om te eten

Hij wil alleen wat privacy

Hij wil een plek om zijn thuis te noemen

Hij wil van de straat verhuizen

Hij wil werken en niet smeken om te eten

Hij wil alleen wat privacy

Hij wil een plek om zijn thuis te noemen

Hij staat in de deuropening terwijl hij smeekt om wisselgeld

Mensen steken over omdat ze hem vreemd vinden

Vierentwintig jaar leven uit een prullenbak

Omringd door mensen, maar van binnen is hij eenzaam

En als er een politieman langskomt om hem te verplaatsen

Krant roepende kreten zijn alles wat je hem hoort zeggen

Hij wil van de straat verhuizen

Hij wil werken en niet smeken om te eten

Hij wil alleen wat privacy

Hij wil een plek om zijn thuis te noemen

Hij wil van de straat verhuizen

Hij wil werken en niet smeken om te eten

Hij wil alleen wat privacy

Hij wil een plek om zijn thuis te noemen

Het begint te regenen en hij heeft het koud

Zijn geest is vermoeid en zijn vlees is zo oud

Hij zoekt onderdak onder de Pier

Een keuze tussen doodgaan en een nacht vol angst

En als hij slaapt, droomt hij niet over zijn leven

Hij droomt van kartonnen 'Queens' en één zou zijn vrouw zijn

Hij wil van de straat verhuizen

Hij wil werken en niet smeken om te eten

Hij wil alleen wat privacy

Hij wil een plek om zijn thuis te noemen

Hij wil van de straat verhuizen

Hij wil werken en niet smeken om te eten

Hij wil alleen wat privacy

Hij wil een plek om zijn thuis te noemen