Inexplicable - The Correspondents

Inexplicably high, inexplicably low

I think I know what I want but I dont know where to go

And all the while it seems that I’m living in my dreams

Not in the know, no, not in the know

When I was four i raised my finger to a moving car

It crashed so i assumed i got a superpower

I didn’t raise that finger until I was nine

When a schoolboy attacked father twenty-five times

Down I went, my index still low

So convinced that he was just gone

Powerless to make it stop

Powerless to make it stop…

Inexplicably high, inexplicably low

I think I know what I want but I dont know where to go

And all the while it seems that I’m living in my dreams

Not in the know, no, not in the know

At nineteen, I still just about believed in God

I guess that I was pretty late to shake it off

Faulty magical whispers and a man who could mend

I tricked myself in thinking he could cure my best friend

Two weeks in, his insides gave up

The drugs can’t help, why would words bring him love

Powerless to make it stop

Powerless to make it stop…

Inexplicably high, inexplicably low

I think I know what I want but I dont know where to go

And all the while it seems that I’m living in my dreams

Not in the know, no, not in the know

Now my hands are pulling up a donkey’s reins

I feel I’ve done the wrong move down a dusty lane

The grass could have been greener down the first road I took

I’d give up my happiness just for one look

But that’s doing what’s beating me up

The game I can’t win up against my own clock

Powerless to make it stop

Powerless to make it stop…

Inexplicably high, inexplicably low

I think I know what I want but I dont know where to go

And all the while it seems that I’m living in my dreams

Not in the know, no, not in the know

Onverklaarbaar hoog, onverklaarbaar laag

Ik denk dat ik weet wat ik wil, maar ik weet niet waar ik heen moet

En al die tijd lijkt het alsof ik in mijn dromen leef

Niet op de hoogte, nee, niet op de hoogte

Toen ik vier was, stak ik mijn vinger op naar een rijdende auto

Het crashte, dus ik nam aan dat ik een superkracht had

Ik stak die vinger pas op toen ik negen was

Toen een schooljongen vader vijfentwintig keer aanviel

Ik ging naar beneden, mijn index nog steeds laag

Zo overtuigd dat hij gewoon weg was

Machteloos om het te laten stoppen

Machteloos om het te laten stoppen...

Onverklaarbaar hoog, onverklaarbaar laag

Ik denk dat ik weet wat ik wil, maar ik weet niet waar ik heen moet

En al die tijd lijkt het alsof ik in mijn dromen leef

Niet op de hoogte, nee, niet op de hoogte

Toen ik negentien was, geloofde ik nog steeds zo ongeveer in God

Ik denk dat ik vrij laat was om het van me af te schudden

Defecte magische fluisteringen en een man die kon herstellen

Ik heb mezelf voor de gek gehouden door te denken dat hij mijn beste vriend kon genezen

Twee weken later gaven zijn ingewanden het op

De medicijnen kunnen niet helpen, waarom zouden woorden hem liefde brengen?

Machteloos om het te laten stoppen

Machteloos om het te laten stoppen...

Onverklaarbaar hoog, onverklaarbaar laag

Ik denk dat ik weet wat ik wil, maar ik weet niet waar ik heen moet

En al die tijd lijkt het alsof ik in mijn dromen leef

Niet op de hoogte, nee, niet op de hoogte

Nu trekken mijn handen de teugels van een ezel op

Ik heb het gevoel dat ik de verkeerde weg in een stoffige baan heb gereden

Het gras had groener kunnen zijn op de eerste weg die ik nam

Ik zou mijn geluk opgeven voor slechts één blik

Maar dat doet wat me in elkaar slaat

Het spel dat ik niet kan winnen tegen mijn eigen klok

Machteloos om het te laten stoppen

Machteloos om het te laten stoppen...

Onverklaarbaar hoog, onverklaarbaar laag

Ik denk dat ik weet wat ik wil, maar ik weet niet waar ik heen moet

En al die tijd lijkt het alsof ik in mijn dromen leef

Niet op de hoogte, nee, niet op de hoogte