The Calling - The Amazing Devil

Back then I was dauntless

And dawn could never know

And my weakness made me weep less

Than I would ever show you

I’d burn so bright it blinded

Now I know that light guided me here

I walked into the river

To wring those embers from my broken heart and broken liver

You’ll never get your dinner if you don’t learn how to get along

And a fox somewhere is hiding

That light I thought was blinding brought me here

I look into the water

And see a face I don’t understand

W’re both unwanted daughters

But thre’s more than water in these autumn hands

I look into the water and see a face I don’t recognise

Who’s this /Who are you

What changed I ask

So strange, she replies

Shoulder the sky

Open those eyes

There’s a kind of calling

Calling

/I can’t wait to show you

How much I know you can be

Just let the rain come

Let the rain come down, down, darling

Can’t you hear it howling you

It’s calling, calling

Back then I wasn’t hopeful

But now my ink’s blood red not black

And I’ll blink like ripping envelopes

In the hopes that you’ll write back

And on the banks of that river

I shiver as a fox stands frozen

And I close them, I close them, I close my eyes

‘Cos I’m between that just one more and drank too much again

And I promise you I’ll write I love you

With my fingers on your sleeping hand

And when that fox howls I’ll howl with it

In it’s cries I’ll find an end

And when I think I’m fine you’ll visit

And then you happen to me, you happen to me all over again

In the waters I see a face I don’t want look back

Do you like my dress, it’s got pockets

The rocks beneath my feet begin to crack

Oh I look into the waters

Long ago that current caught us and we tried

I tried I really fucking tried

But the rain kept coming down

I watch that woman drown

Shoulder the sky

Open those eyes

There’s a kind of calling

Calling

/I can’t wait to show you

How much I know you can be

Just let the rain come

Let the rain come down, down, darling

Can’t you hear it howling you

It’s calling, calling

In the rainfall

Destijds was ik onverschrokken

En de dageraad zou het nooit weten

En door mijn zwakte moest ik minder huilen

Dan ik je ooit zou laten zien

Ik zou zo fel branden dat het verblind werd

Nu weet ik dat het licht me hierheen heeft geleid

Ik liep de rivier in

Om die sintels uit mijn gebroken hart en gebroken lever te wringen

Je krijgt nooit je avondeten als je niet leert hoe je met elkaar moet opschieten

En ergens verstopt zich een vos

Dat licht waarvan ik dacht dat het verblindend was, bracht me hier

Ik kijk in het water

En zie een gezicht dat ik niet begrijp

We zijn allebei ongewenste dochters

Maar er is meer dan water in deze herfsthanden

Ik kijk in het water en zie een gezicht dat ik niet herken

Wie is dit /Wie ben jij

Wat is er veranderd, vraag ik?

Zo vreemd, antwoordt ze:

Schouder aan de hemel

Open die ogen

Er is een soort van roeping

Roeping

/Ik kan niet wachten om het je te laten zien

Hoeveel ik weet dat je kunt zijn

Laat de regen maar komen

Laat de regen naar beneden komen, naar beneden, schat

Kun je het niet horen huilen?

Het is bellen, bellen

Destijds had ik geen hoop

Maar nu is het bloed van mijn inkt rood, niet zwart

En ik zal knipperen als enveloppen scheuren

In de hoop dat je terugschrijft

En aan de oevers van die rivier

Ik huiver als een vos bevroren staat

En ik sluit ze, ik sluit ze, ik sluit mijn ogen

'Omdat ik er nog één tussen zit en weer te veel dronk

En ik beloof je dat ik zal schrijven dat ik van je hou

Met mijn vingers aan je slapende hand

En als die vos huilt, huil ik mee

In zijn kreten zal ik een einde vinden

En als ik denk dat het goed met me gaat, kom je langs

En dan overkomt je mij, overkomt je mij weer helemaal opnieuw

In het water zie ik een gezicht dat ik niet wil terugkijken

Vind je mijn jurk leuk, hij heeft zakken

De rotsen onder mijn voeten beginnen te barsten

Oh, ik kijk in het water

Lang geleden ving die stroom ons en we hebben het geprobeerd

Ik heb het geprobeerd, ik heb het echt verdomd geprobeerd

Maar de regen bleef vallen

Ik zie die vrouw verdrinken

Schouder aan de hemel

Open die ogen

Er is een soort van roeping

Roeping

/Ik kan niet wachten om het je te laten zien

Hoeveel ik weet dat je kunt zijn

Laat de regen maar komen

Laat de regen naar beneden komen, naar beneden, schat

Kun je het niet horen huilen?

Het is bellen, bellen

In de regen