Battle Cries - The Amazing Devil

I’m at the brink, don’t laugh

At the winks I’ve masked

Who’ll save you when you fall?

The wrinkles and bricks that we’re left with at last

And that drink, will it fix all those questions unasked?

Who died and made you king of it all?

Who wins this war?

You’ve a knack

For applause from the back of the stalls, but you lack

The conviction to look at me straight and say yes

Now the wind feels so warm on the back of my neck

As we walk with the sun hand in hand from the wreck

Some fictions we took to mean fate, believe me, I know

Don’t be uncouth, be a man

Don’t lie with your eyes, you know I despise that look

You’re home, for God’s sake, I’m

Tell the truth to me, love, does my hair look as nice

As it did when it once tangled up in your eyes?

Look at me as you say this, don’t look at your phone

Done with your dreams, they won’t last

Thirty winters will pass, you’ll look back

At the woman 50-year-old you will be proud to have known

'Cause that sun that beams down as my hands touch the grass

After summers of fasting, I feel hunger at last

For the person 15-year-old me would be proud to have known

'Cause these plates, they smash like waves

(Place your smile in mine)

And the wine stains hide the tears

(Why stay? Hide the)

But that

Breathing you hear, don’t mistake it for sighs

Don’t you realise?

They’re just battle cries, dear

And these lines aren’t wrinkles, dearheart

(Hardly knew the words)

They’re just dollops of paint on a new work of art

(I'm dolled up, love, don’t I deserve to just)

And as I

Walk away, I know that I’ve been through the wars

But that creaking you hear in my bones is not pain, it’s applause

Come on, love, please don’t start

Sing your notes, play your part

Then we’ll leave, we were gods

With you, I could summon the gods and the stars

Watch them dance out the plays that we wrote from the heart

And we’d laugh at the ghosts of our fears, we were kids

«Come at me, you blaggards,» you’d yell

From the back of the gallery

Say goodbye, I am not

«Come at me, you blaggards,» you’d yell from the banks

Wielding words against make-believe wizards and tanks

And by God, love, believe me, I wanted to play too, I did

A drunkard, a daughter, a preacher, God knows how

You dragged us both into the darkness that grows

Oh, dear God

But we sunk into water no creature can know

You dragged us along to watch all of your shows

Our devils broke rank, and out of the depths came an army

I won’t leave without a fight

I won’t let you turn our last night into this

I’m going to binge watch a box set, drink wine, reminisce

This isn’t a break up, dearheart, it’s a season finale

'Cause these plates they smash like waves

(Place your smile in mine)

And the wine stains hide the tears

(Why stay? Hide the)

But that

Breathing you hear, don’t mistake it for sighs

Don’t you realise?

They’re just battle cries, dear

And these lines aren’t wrinkles, dear heart

(Hardly knew the words)

They’re just dollops of paint on a new work of art

(I'm dolled up, love, don’t I deserve to just)

And as I

Walk away, I know that I’ve been through the wars

But that creaking you hear in my bones is not pain, it’s applause

(It's not pain) It’s applause

(It's not pain) It’s applause

It’s applause

All it took to unearth in the dust and the dirt

Some release or respite from the heat and the hurt

Was taking the time now and then to ask how I am

And now at the end (At the end of all things)

I’m not going to scream, beat my chest at the wind

I’m doing fine

Ik sta op het punt, niet lachen

Op de knipogen die ik heb gemaskeerd

Wie zal je redden als je valt?

De rimpels en stenen waar we eindelijk mee zitten

En dat drankje, lost het al die vragen ongevraagd op?

Wie is er gestorven en heeft jou tot koning van dit alles gemaakt?

Wie wint deze oorlog?

Je hebt een talent

Voor applaus van achter de kraampjes, maar je mist

De overtuiging om me recht aan te kijken en ja te zeggen

Nu voelt de wind zo warm aan in mijn nek

Terwijl we met de zon hand in hand vanaf het wrak lopen

Sommige ficties waarvan we dachten dat ze het lot betekenden, geloof me, ik weet het

Wees niet onbeleefd, wees een man

Lieg niet met je ogen, je weet dat ik die blik veracht

Je bent thuis, in godsnaam, ik ben

Vertel me de waarheid, liefje, ziet mijn haar er ook zo leuk uit?

Zoals het deed toen het ooit in je ogen verstrikt raakte?

Kijk me aan terwijl je dit zegt, kijk niet naar je telefoon

Klaar met je dromen, ze blijven niet duren

Dertig winters gaan voorbij, je kijkt terug

Bij de vrouw van 50 jaar zul je trots zijn dat je hebt gekend

Want die zon die naar beneden straalt als mijn handen het gras raken

Na zomers van vasten, voel ik eindelijk honger

Voor de persoon van 15 zou ik trots zijn dat ik het had geweten

Want deze platen, ze breken als golven

(Plaats je glimlach in de mijne)

En de wijnvlekken verbergen de tranen

(Waarom blijven? Verberg de)

Maar dat

Ademhaling hoor je, verwar het niet voor zuchten

Beseft u niet?

Het zijn gewoon strijdkreten, schat

En deze lijnen zijn geen rimpels, lieverd

(Kende de woorden amper)

Het zijn gewoon klodders verf op een nieuw kunstwerk

(Ik ben opgewonden, liefje, verdien ik het niet gewoon)

En zoals ik

Loop weg, ik weet dat ik de oorlogen heb meegemaakt

Maar dat gekraak dat je in mijn botten hoort is geen pijn, het is applaus

Kom op, lieverd, begin er alsjeblieft niet aan

Zing je noten, speel je rol

Dan zullen we vertrekken, we waren goden

Met jou zou ik de goden en de sterren kunnen oproepen

Kijk hoe ze de toneelstukken dansen die we vanuit het hart hebben geschreven

En we lachten om de geesten van onze angsten, we waren kinderen

"Kom naar me toe, lafaards," zouden jullie schreeuwen

Vanaf de achterkant van de galerij

Zeg maar dag, dat ben ik niet

'Kom naar me toe, lafaards,' schreeuwden jullie vanaf de banken

Woorden gebruiken tegen fictieve tovenaars en tanks

En bij God, liefde, geloof me, ik wilde ook spelen, dat deed ik

Een dronkaard, een dochter, een prediker, God weet hoe!

Je sleepte ons allebei de duisternis in die groeit

Oh mijn god

Maar we zijn in het water gezonken, geen schepsel kan het weten

Je sleepte ons mee om al je shows te bekijken

Onze duivels braken rang, en uit de diepten kwam een ​​leger

Ik ga niet weg zonder te vechten

Ik laat je onze laatste nacht hier niet in veranderen

Ik ga bingewatchen naar een boxset, wijn drinken, herinneringen ophalen

Dit is geen breuk, lieverd, het is een seizoensfinale

Want deze platen breken als golven

(Plaats je glimlach in de mijne)

En de wijnvlekken verbergen de tranen

(Waarom blijven? Verberg de)

Maar dat

Ademhaling hoor je, verwar het niet voor zuchten

Beseft u niet?

Het zijn gewoon strijdkreten, schat

En deze lijnen zijn geen rimpels, lieverd

(Kende de woorden amper)

Het zijn gewoon klodders verf op een nieuw kunstwerk

(Ik ben opgewonden, liefje, verdien ik het niet gewoon)

En zoals ik

Loop weg, ik weet dat ik de oorlogen heb meegemaakt

Maar dat gekraak dat je in mijn botten hoort is geen pijn, het is applaus

(Het is geen pijn) Het is applaus

(Het is geen pijn) Het is applaus

Het is applaus

Alles wat nodig was om op te graven in het stof en het vuil

Sommigen verlossen of verlossen van de hitte en de pijn

nam af en toe de tijd om te vragen hoe het met me gaat

En nu aan het einde (Aan het einde van alle dingen)

Ik ga niet schreeuwen, op mijn borst kloppen tegen de wind

het gaat goed met me