Si tu le veux - Serge Lama

Faut-il encore que tu veuilles,

Je veux te cueillir feuille feuille,

Disperser d’abord tes sandales

Au hasard, comme deux toiles

D’abord tes cils et tes cheveux

Et puis, enfin si tu le veux,

Baiser tes seins carquills

Et tes gestes parpills

Et puis infiniment descendre

Et l o, tide sous la cendre

Incandescente, un peu de braise

Attend que cent baisers l’apaisent

Comme un oiseau couve son nid

M’attarder jusqu' l’infini,

Te saliver jusqu' ce que

Cent mille anges ferment tes yeux,

Tes yeux

Je veux t’aimer feuille aprs feuille

Faut-il encore que tu veuilles?

Moet je nog willen,

Ik wil je blad blad plukken,

Spreid eerst je sandalen uit

Willekeurig, zoals twee doeken

Eerst je wimpers en je haar

En dan, eindelijk, als je het wilt,

Neuk je trillende tieten

En je verspreide gebaren

En dan oneindig afdalen

En daar, tij onder de as

Gloeiend, een beetje gloeiend

Wacht op honderd kussen om haar te sussen

Zoals een vogel zijn nest broedt

Blijf hangen tot in het oneindige,

Kwijl je totdat

Honderdduizend engelen sluiten je ogen,

Jouw ogen

Ik wil van je houden, vel voor vel

Moet je nog willen?