Le 15 juillet à 5 heures - Serge Lama

Ta voix murmure, tranquille et sre

Comme un vieux disque qu’on coute

Un verre de whisky la main, sous la vranda on s’installe

Dans un bruit feutr de sandales, devant un parterre de fleurs

Le 15 juillet 5 heures.

Le vent s’puise sur la remise o mon piano s’endort enfin

Aprs une nuit de chagrin, sous le parasol du feuillage

Le vent feuillette page page le livre de notre bonheur

Le 15 juillet 5 heures.

Dans la maison de Frdric, tu as class quelques bouquins

Tu as dispos quelques fleurs, cueillies fraches de ce matin

ta main, une cigarette grsille, on mange du melon

Hormis la chanson des frelons, nous n’avons plus rien dans la tte.

Dans la maison de Frdric, blouis comme deux enfants

Tu me parles d’anciens amants, moi de mes matresses d’avant

Tu croques du raisin bien tendre, des grappes lourdes couleur d’encre

Je ferai du caf tout l’heure, le 15 juillet 5 heures.

Presqu’irrelle, tu es si belle, entre mes cils, tu apparais

Comme une dame d’y a longtemps, je t’ai aime ailleurs peut-tre

Il faut que j’crive une lettre un vieil ami qui se meurt

Le 15 juillet 5 heures.

Demain c’est triste, la vie d’artiste, on reprendra la vie d’avant

L’appartement o l’on s’ennuie

On invitera Frdric, mes frres, tes sњurs, toute la clique

Il ne restera qu’une odeur du 15 juillet 5 heures.

Je stem fluistert, stil en zeker

Als een oude plaat waar we naar luisteren

Een glaasje whisky in de hand, onder de veranda strijken we neer

In een gedempte klank van sandalen, voor een bloembed

15 juli 5 uur

De wind waait op de schuur waar mijn piano eindelijk in slaap valt

Na een nacht van verdriet, onder de gebladerte paraplu

De wind bladert door pagina pagina het boek van ons geluk

15 juli 5 uur

In het huis van Frdric bewaarde je wat boeken

Je hebt wat bloemen neergelegd, vers geplukt van vanmorgen

je hand, een sigaret sist, we eten meloen

Afgezien van het wespenlied hebben we niets meer in ons hoofd.

In het huis van Fredric, verblind als twee kinderen

Je spreekt tegen mij over voormalige minnaars, ik over mijn minnaressen eerder

Je bijt in tedere druiven, zware inktzwarte druiven

Ik zal op elk moment koffie zetten, 15 juli om 5.00 uur.

Bijna irrelle, je bent zo mooi, tussen mijn wimpers, je verschijnt

Als een dame van lang geleden, hield ik misschien ergens anders van je

Ik moet een brief schrijven aan een oude vriend die stervende is

15 juli 5 uur

Morgen is triest, het leven van een artiest, we zullen het leven van vroeger hervatten

Het appartement waar je je verveelt

We zullen Fredric uitnodigen, mijn broers, je zussen, de hele kliek

Slechts een vleugje van 15 juli 5 uur zal blijven.