Les jardins ouvriers (Les illusions) - Serge Lama

Les jardins ouvriers

S’changeaient branche branche

Des oiseaux le dimanche,

Les maisons se parlaient.

a sentait le bb,

Les drages, les baptmes,

L’amour, les chrysanthmes,

Le propre et les abbs.

Des illusions, ils en avaient

Plein leurs armoires, plein leurs greniers

Qu’ils transmettaient par testament

leurs enfants.

a s’envolait comme un ballon,

C’tait sucr comme un bonbon,

C’tait pas vrai, mais c’tait bon,

Les illusions.

Les jardins ouvriers

C’tait de la verdure,

Un zeste de nature

O le soleil brillait.

Elle qui reprisait,

Lui, qui fumait sa pipe,

a faisait des quipes

Le coeur qui se taisait

Mais, les illusions,

Ils les dansaient sous les lampions,

Sur les pavs, dans la mitraille

Des trilles des accordons,

Les mois, les premiers frissons,

Les fleurs mortes et les papillons,

Ficels dans les botes en carton

Vos illusions.

Les jardins ouvriers

S’changeaient branche branche,

Des oiseaux le dimanche,

Mais… les maisons parlaient

Quand tu aimais les jeux

De Rimbaud, de Verlaine,

Par derrire les persiennes,

On te montrait des yeux.

Les illusions, c’tait au fond

Un parfum qui sentait pas bon

Comme ces fleurs qui poussent

Au milieu des chardons.

Les rumeurs battaient aux balcons

Comme le vent et les chansons,

a rend heureux, mais a rend con:

Les illusions.

Volkstuinen

Gewijzigd filiaal

Vogels op zondag,

De huizen spraken met elkaar.

een voelde de bb,

Snoepjes, doopsels,

Liefs, chrysanten,

De juiste en de abbs.

Illusies die ze hadden

Vol hun kasten, vol hun zolders

Die ze bij testament hebben overgedragen

hun kinderen.

een vloog weg als een ballon,

Het was zoet als snoep,

Het was niet waar, maar het was goed,

De illusies.

Volkstuinen

Het was groen,

Een vleugje natuur

Waar de zon scheen.

Zij die het overnam,

Hij, die zijn pijp rookte,

teams gemaakt

Het stille hart

Maar de illusies,

Ze dansten ze onder de lantaarns,

Op de stoepen, in de grapeshot

accordeon trillers,

De maanden, de eerste rillingen,

Dode bloemen en vlinders,

Snaren in kartonnen dozen

Jouw illusies.

Volkstuinen

Gewijzigd filiaal,

Vogels op zondag,

Maar... de huizen waren aan het praten

Toen je van spelletjes hield

Van Rimbaud, van Verlaine,

Achter de luiken,

Je kreeg ogen te zien.

De illusies waren diep van binnen

Een parfum dat stinkt

Zoals deze bloemen die groeien

Tussen de distels.

Geruchten kloppen op de balkons

Zoals de wind en de liedjes,

a maakt je blij, maar a maakt je dom:

De illusies.