Le Joyeux Fêtard - Serge Lama

Titubant,

Il rentre chez lui,

Le vieil amant,

Le vieux mari.

L’ascenseur est en panne

Et son coeur,

Que c’est haut,

Là-haut

Que c’est haut.

Il farfouille

Dans ses pensées,

Mais, où donc il a foutu ses clés?

A tous les étages,

Il s’assoit.

Qu’il est lourd, mon Dieu,

Qu’il est lourd.

Le trou de serrure

Est trop petit,

À croire que la clé a grandi.

Voilà que la porte s’ouvre

Toute seule,

Et qu’il reçoit une main

Sur la gueule.

Ça lui apprendra

À faire la fête

En laissant bobonne

À la maison,

Quand on n’est plus

De la première jeunesse,

Faut le mettre au placard

Son mirliton

duizelingwekkend,

Hij gaat terug naar huis,

De oude minnaar,

De oude echtgenoot.

De lift is buiten gebruik

En zijn hart,

hoe hoog,

daarboven

Hoe hoog.

hij rommelt

In zijn gedachten,

Maar waar legde hij zijn sleutels?

Op alle verdiepingen,

Hij gaat zitten.

Hoe zwaar, mijn God,

Dat het zwaar is.

het sleutelgat

het is te klein,

Het lijkt erop dat de sleutel is gegroeid.

Daar gaat de deur open

Helemaal alleen,

En hij krijgt een hand

Op de mond.

Dat zal hem leren

Feesten

Bobonne verlaten

Thuis,

Wanneer we niet meer zijn

Van de vroege jeugd,

Moet hem in de kast zetten

zijn rijmelarij