L'esclave - Serge Lama

Dans un harem byzantin, o pour trouver le paradis

Je m’tais dguis en chien, une esclave m’a dit

Moi je voudrais des perles lourdes, des perles noires, des maux

tre muette et presque sourde pour que tu me berces de mots

Des mots qui ressemblent la mer, des mots o l’on voit travers

Des mots d’amertume et d’amour, des mots tendres et des mots lourds

Moi je voudrais des chambres pleines o je m’tendrais toute nue

Cercle de chiennes et de chanes, buvant des boissons inconnues

Des boissons de vie et de mort, des coupes pleines ras bord

O poser mes lvres mouilles sur des sofas, agenouille

Moi je voudrais un noir esclave aux dents blanches fortes et cruelles

Qui partagerait mes entraves et qui m’emmnerait au ciel

Dans la moite langueur du soir, moi toute blanche lui tout noir

Il mordrait mon corps en rampant avec des lenteurs de serpent

Moi je voudrais tre une fille qu’on puiserait de plaisir

Derrire des vitres et des grilles, jusqu' dormir jusqu' mourir

Sous mes paupires violaces, tu vois je n’ai qu’une pense

tre une femme pour de vrai, une vraie femme s’il te plat.

In een Byzantijnse harem, waar het paradijs te vinden is

Ik vermomde mezelf als een hond, vertelde een slaaf me

Ik zou graag zware parels, zwarte parels, kwaden willen

wees stom en bijna doof zodat je me met woorden in slaap wiegde

Woorden die op de zee lijken, woorden waar je doorheen kunt kijken

Woorden van bitterheid en liefde, tedere woorden en zware woorden

Ik zou graag volledige kamers willen waar ik me naakt zou uitstrekken

Kring van vrouwelijke honden en kettingen, drinken onbekende drankjes

Drankjes van leven en dood, kopjes vol tot de rand

Waar leg ik mijn natte lippen op de banken, kniel

Ik zou graag een zwarte slaaf willen met sterke en wrede witte tanden

Wie zou mijn boeien delen en me naar de hemel brengen?

In de vochtige loomheid van de avond, ik helemaal wit, hij helemaal zwart

Het zou in mijn lichaam bijten, kruipend van slangentraagheid

Ik, ik zou graag een meisje willen zijn waar we plezier aan zouden beleven

Achter glas en balustrades, tot je slaapt tot je sterft

Onder mijn paarse oogleden, zie je, ik heb maar één gedachte

wees een echte vrouw, alsjeblieft een echte vrouw.