Je t'aime - Serge Lama

Une tache d'été qui rit sur la théière

Une tranche de pain où le beurre a fondu

Respirer sur ta joue ton souffle et ta lumière

Marcher sur un trottoir, rêver… rêver… rêver

de prendre un train.

Et cette déchirure au matin de mon ventre

Et nos corps épuisés qui s'ébrouent dans leur bain

Et lorsque je t'étreins et lorsque je t'éventre

Et lorsque tu me tues et lorsque tu me tiens.

Envie de me jeter cent fois par la fenêtre

Par celle de tes yeux, par celle de ton corps

Lire et relire encore cent fois la même lettre

Te dire que je t’aime et te le redire encore.

Que je t’aime, mieux que ça, je t’aime

C’est mon cri, c’est mon anathème

Et je te l’aboierai longtemps

Jusqu’après le dernier volcan.

Je t’aime, t’aime t’aime tendre

Je t’aime la pluie et la cendre

Je t’aime la braise et le vent.

Je t’aime comme les baleines

Aiment l’homme qui les entraîne

Vers le harpon qui les attend.

Je t’aime à graver sur ta tombe

Des mots comme des trous de bombe

À faire éclater le ciment

De tous les bunkers des allemands.

Je t’aime, mieux que ça, je t’aime

Si la pluie manque à mes fontaines

Quitte à mourir en le chantant

Je l'écrirai avec mon sang.

Que je t’aime, mieux que ça, je t’aime

Plus qu’un cri, c’est presqu’un blasphème

C’est Dieu qui couche avec Satan

Dans le lit de la nuit des temps

Quand je t’aime,

Je t’aime

Je t’aime

Een lachende zomervlek op de theepot

Een sneetje brood waar de boter gesmolten is

Adem op je wang, je adem en je licht

Loop op een stoep, droom...droom...droom

een trein te nemen.

En dit scheuren in de ochtend van mijn buik

En onze uitgeputte lichamen snuivend in hun bad

En als ik je knuffel en als ik je openscheur

En wanneer je me doodt en wanneer je me vasthoudt.

Ik wil mezelf honderd keer uit het raam gooien

Door je ogen, door je lichaam

Lees en herlees dezelfde brief honderd keer

Zeg je dat ik van je hou en zeg het nog een keer.

Dat ik van je hou, beter dan dat, ik hou van je

Het is mijn schreeuw, het is mijn gruwel

En ik zal lang tegen je blaffen

Tot na de laatste vulkaan.

Ik hou van je, hou van je, hou van je teder

Ik hou van je regen en as

Ik hou van je, de sintels en de wind.

Ik hou van je als walvissen

Hou van de man die ze traint

Op weg naar de wachtende harpoen.

Ik hou ervan dat je op je graf wordt gegraveerd

Woorden als bomgaten

Om het cement te laten barsten

Van alle Duitse bunkers.

Ik hou van je, beter dan dat, ik hou van je

Als de regen mijn fonteinen mist

Stop met sterven, zing het

Ik zal het met mijn bloed schrijven.

Dat ik van je hou, beter dan dat, ik hou van je

Meer dan een kreet, het is bijna een godslastering

Het is God die met Satan slaapt

In het bed van de nevelen van de tijd

Als ik van je hou,

Ik houd van je

Ik houd van je