Clara - Serge Lama

Clara

Donnez moi encore une dernière chance,

Ça ne coûte rien il n’y a plus de témoins

Quand la foule crie, quand ma corde balance,

Dîtes moi au moins que vous m’aimez, Clara,

Si c’est par amour que vous me faite pendre,

Ça ne coûte rien il n’y a plus de témoins,

Il n’y a plus qu’un mot que je voudrais entendre,

Dîtes moi au moins, que vous m’aimez Clara.

Cela fait des nuits et des jours, que je n’ai plus qu’un seul désir

Je n’ai pas vécu sans amour,

Sans amour je ne veux pas mourir.

Pas de verre d’alcool et pas de cigarette,

Ne restez pas là, à ne me dire rien.

Quand la foule crie, quand le bourreau s’apprête,

Dîtes moi au moins que vous m’aimez Clara.

Rappelez vous Clara, vous m’appeliez votre poète,

J’avais 17 ans vous mettiez vos dents sur ma peau

Rappelez vous Clara, le jour ou vous me fîtes fête,

Pour dire au soleil, que j'étais beau.

Y’a déjà 3 ans, dieu comme le temps passe,

Voici que la biche, s’est changée en loup,

Voici que l’amour s’est changée en grimace,

Mais je ne veux pas mourir sans votre amour Clara.

Vous êtes ma reine et je suis votre esclave,

Je baise vos mains, je baise vos genoux.

Voici le bourreau qui vient, l’heure est trop grave,

Je ne veux pas mourir sans votre amour Clara.

Vos yeux sont remplis de tristesse,

Vous consultez votre miroir,

C’est pour ne plus voir ma jeunesse,

Que vous me jetez dans le noir.

Mais je vais leur dire bien haut

Que je vous aime, non!

Il est trop tard, ne prenez plus ma main,

Je meurs plus heureux, que je n’ai vécu même,

Car maintenant, je sais que vous m’aimez Clara…

Clara

Geef me nog een laatste kans,

Het kost niets er zijn geen getuigen meer

Als de menigte roept, als mijn touw zwaait,

Zeg me tenminste dat je van me houdt, Clara,

Als het uit liefde is dat je me ophangt,

Het kost niets, er zijn geen getuigen meer,

Er is nog één woord dat ik wil horen,

Zeg me tenminste dat je van me houdt, Clara.

Het zijn nachten en dagen dat ik maar één wens heb

Ik heb niet zonder liefde geleefd,

Zonder liefde wil ik niet sterven.

Geen glas alcohol en geen sigaret,

Blijf daar niet staan ​​en zeg niets tegen me.

Wanneer de menigte huilt, wanneer de beul zich klaarmaakt,

Zeg me tenminste dat je van me houdt, Clara.

Onthoud Clara, je noemde me je dichter,

Ik was 17, je zette je tanden op mijn huid

Denk aan Clara, de dag dat je me vierde,

Om de zon te vertellen dat ik mooi was.

Het is al 3 jaar geleden, god wat vliegt de tijd,

Zie, het hert is in een wolf veranderd,

Zie, liefde is in een grimas veranderd,

Maar ik wil niet sterven zonder jouw liefde Clara.

Jij bent mijn koningin en ik ben je slaaf,

Ik kus je handen, ik kus je knieën.

Hier komt de beul, het uur is te ernstig,

Ik wil niet sterven zonder jouw liefde Clara.

Je ogen zijn gevuld met verdriet,

Je raadpleegt je spiegel,

Het is om te stoppen met het zien van mijn jeugd,

Dat je me in het donker gooit.

Maar ik zal het ze hardop zeggen

Dat ik van je hou, nee!

Het is te laat, pak mijn hand niet meer,

Ik sterf gelukkiger dan ik zelfs heb geleefd,

Omdat ik nu weet dat je van me houdt Clara...