Accident d'amour - Serge Lama

En bousculant le vase à fleurs

Elle est tombée au ralenti

Elle a dit «Je vais te quitter!»

J’ai pas, j’ai pas pu supporter

Elle est tombée au ralenti

Sa tempe a fait un tendre bruit

Juste sur l’angle du piano

Ses yeux ont ravalé ses mots

Elle a dit «Je vais te quitter!»

J’ai pas, j’ai pas pu supporter

Sa main a griffé quelques touches

Du piano, et aussi sa bouche

Et puis, dans un chant mat et flou

Elle n’est plus tombée du tout

Elle a dit «Je vais te quitter!»

J’ai pas, j’ai pas pu supporter

La moquette a bu l’eau des fleurs

Et tout le sang de sa pâleur

Eau et sang se sont mélangés

Dans une sorte de baiser

Elle aurait dû voir la lueur,

Dans mes yeux, que jetait mon cœur

Armé de larmes et de whisky

C’est mon bras tout seul qui est parti

Elle a dit «Je vais te quitter!»

J’ai pas, j’ai pas pu supporter

Vivre sans elle, à quoi ça sert?

Un accident d’amour, Monsieur le commissaire.

Schudden met de bloemenvaas

Ze viel in slow motion

Ze zei: "Ik ga je verlaten!"

Ik kon het niet, ik kon het niet verdragen

Ze viel in slow motion

Zijn slaap maakte een zacht geluid

Rechts op de hoek van de piano

Zijn ogen slikten zijn woorden in

Ze zei: "Ik ga je verlaten!"

Ik kon het niet, ik kon het niet verdragen

Zijn hand krabde aan een paar sleutels

Piano, en ook zijn mond

En dan, in een saai, wazig lied

Ze is helemaal niet gevallen

Ze zei: "Ik ga je verlaten!"

Ik kon het niet, ik kon het niet verdragen

Het tapijt heeft het water van de bloemen gedronken

En al het bloed van haar bleekheid

Water en bloed zijn vermengd

In een soort kus

Ze had de gloed moeten zien,

In mijn ogen, wat was mijn hart aan het gooien?

Gewapend met tranen en whisky

Het is mijn arm alleen die weg is

Ze zei: "Ik ga je verlaten!"

Ik kon het niet, ik kon het niet verdragen

Leven zonder, wat heeft het voor zin?

Een liefdesverdriet, commissaris.