Broken Promise - Scroobius Pip

This is to anyone out there that’s listening

From anyone who ever let you down and went missing

Lovers, parents, best friends, and siblings

Sometimes life conspires to make liars of good men

This is to anyone out there that’s listening

From everyone that ever let you down and went missing

Lovers, parents, best friends, and siblings

Sometimes life conspires to make liars of good men

I’m sorry I wasn’t who you thought I was

Fuck it, I’m sorry I wasn’t who I thought I was

I said no matter what, I’d always be there, but that wasn’t honest

Because I’m not

And cause that ain’t how life goes

Broken promise

Growing up, I always thought I was one of the good guys

I thought it was black and white like that

That I could nurture my good side

But I’ve caused hurt and I’ve stripped pride

Both on the surface and inside

I wasn’t cursed with a dark side, I was just normal

Average, regular, nothing special, I’m telling you

Just being human makes you both God and the Devil’s clear replica

I’ve had my emotions crushed and maybe crushed a few along the way

And at the time, I meant every single word I would say

Every word of love, and every word of hate

Every time I would adore, and every time I’d berate

But time passes, and sometimes those emotions fade

Making liars of both the threats and the promises made

But is a lie really a lie if you mean it at the time?

How can a lie be a lie if you mean it at the time?

A lie can’t be a lie if you mean it at the time

How can a lie be a lie if you mean it?

This is to anyone out there that’s listening

This is to

This is to anyone out there that’s still breathing

I bought a heartbreak hotel

On my own, with no investors

Closed it down and opened the «Fuck you, get over it» bed and breakfast

In loving memory of having loving memories

Of combustible emotions, and having real enemies

Typically poetically dramatic endings

Were once a trademark of mine

Patents pending

And the mighty height of emotions on parting ways

Was always grander than the connections of the early days

When we were fighting, there used to be thunder and lightning

Ferociously frightening, a clash of the titans

Emotions heightened, every single muscle tightened

An addiction to the thrill of the fight, the excitement

Love at first sight always seemed unconsidered

I’d rather love at first fight, and then onto double figures

An unconditional love?

Well, that just means nothing

In love with the mere idea of loving something

Always just hunting for that near-life experience

In fear of missing something vital from your own existence

All your emotions subconsciously thought out and scripted

Less about how you’re feeling

More about how you fucking depict it

But all that stops when one day you just decide to stop playing along

That point in time when the most amazing things in the world can just as easily

seem

Pedestrian

You’ve lost both that loving and that loathing feeling

Turns out, hell does have a bottom

And heaven, a ceiling

Both love and hate become opaque in time’s wake

A face that once summons rage, now summons nothing

Whether it’s emotions tethered, nerve endings severed

Or just the outlook you acquire when you’re a little more weathered

Remaining conscious of this all, and in a way, feeling above it

Still feels like bad riddance to good rubbish

But is a lie really a lie if you mean it at the time?

How can a lie be a lie if you mean it?

Dit is voor iedereen die luistert

Van iedereen die je ooit in de steek heeft gelaten en vermist is geraakt

Geliefden, ouders, beste vrienden en broers en zussen

Soms spant het leven samen om leugenaars te maken van goede mannen

Dit is voor iedereen die luistert

Van iedereen die je ooit in de steek heeft gelaten en vermist is

Geliefden, ouders, beste vrienden en broers en zussen

Soms spant het leven samen om leugenaars te maken van goede mannen

Het spijt me dat ik niet was wie je dacht dat ik was

Verdomme, het spijt me dat ik niet was wie ik dacht dat ik was

Ik zei hoe dan ook, ik zou er altijd zijn, maar dat was niet eerlijk

Omdat ik het niet ben

En want dat is niet hoe het leven gaat

Gebroken belofte

Toen ik opgroeide, dacht ik altijd dat ik een van de goeden was

Ik dacht dat het zo zwart-wit was

Dat ik mijn goede kant kon koesteren

Maar ik heb pijn gedaan en ik heb mijn trots ontnomen

Zowel aan de oppervlakte als van binnen

Ik was niet vervloekt met een donkere kant, ik was gewoon normaal

Gemiddeld, normaal, niets bijzonders, zeg ik je?

Gewoon mens zijn maakt je zowel de duidelijke replica van God als van de duivel

Ik heb mijn emoties verpletterd en misschien een paar verpletterd onderweg

En op dat moment bedoelde ik elk woord dat ik zou zeggen

Elk woord van liefde en elk woord van haat

Elke keer dat ik zou aanbidden, en elke keer dat ik zou uitschelden

Maar de tijd verstrijkt, en soms vervagen die emoties

Liegen over zowel de dreigementen als de gedane beloften

Maar is een leugen echt een leugen als je het op dat moment meent?

Hoe kan een leugen een leugen zijn als je het destijds meende?

Een leugen kan geen leugen zijn als je het op dat moment meent

Hoe kan een leugen een leugen zijn als je het meent?

Dit is voor iedereen die luistert

Dit is om

Dit is voor iedereen die nog ademt

Ik heb een hotel met hartzeer gekocht

In mijn eentje, zonder investeerders

Ik sloot het af en opende de bed & breakfast «Fuck you, get over it»

In liefdevolle herinnering aan liefdevolle herinneringen

Van brandbare emoties en echte vijanden hebben

Typisch poëtisch dramatische eindes

Waren ooit een handelsmerk van mij

Patenten aangevraagd

En de machtige hoogte van emoties bij het afscheid van elkaar

Was altijd grootser dan de connecties van de vroege dagen

Toen we aan het vechten waren, was er vroeger donder en bliksem

Woest angstaanjagend, een clash of the titans

Emoties verhoogd, elke spier verstrakt

Een verslaving aan de spanning van het gevecht, de opwinding

Liefde op het eerste gezicht leek altijd ondoordacht

Ik hou liever van het eerste gevecht, en dan in dubbele cijfers

Een onvoorwaardelijke liefde?

Nou, dat betekent gewoon niets

Verliefd op het idee om van iets te houden

Altijd gewoon op zoek naar die bijna-levenservaring

Uit angst om iets essentieels uit je eigen bestaan ​​te missen

Al je emoties onbewust doordacht en gescript

Minder over hoe je je voelt

Meer over hoe je het verdomme weergeeft

Maar dat stopt allemaal als je op een dag besluit om te stoppen met meespelen

Dat moment waarop de meest verbazingwekkende dingen in de wereld net zo gemakkelijk kunnen

lijken

Voetganger

Je bent zowel dat liefdevolle als dat afschuwelijke gevoel kwijt

Blijkt dat de hel een bodem heeft

En hemel, een plafond

Zowel liefde als haat worden ondoorzichtig in het kielzog van de tijd

Een gezicht dat ooit woede oproept, roept nu niets op

Of het nu emoties zijn die zijn vastgebonden, zenuwuiteinden zijn doorgesneden

Of alleen het uitzicht dat je krijgt als je wat meer verweerd bent

Bewust blijven van dit alles, en er in zekere zin boven staan

Voelt nog steeds als een slechte gewoonte van goede rotzooi

Maar is een leugen echt een leugen als je het op dat moment meent?

Hoe kan een leugen een leugen zijn als je het meent?