1000 Words - Scroobius Pip

Let’s go right back to the start

What better way to begin

Before too much of the corruption, the temptation and sin.

Before the gloss was taken off, back to sand castles and grins.

Before the world we were living in became riddled with Ritalin

I had a very normal birth, no wise men did attend

Born into my family as son, brother and friend

I had a normal start to life with a very normal infancy

And over the years many events did influence me

But there’s one that stands out now with a special place in my mind

And the more times I think back the more new memories I find

When I was four years old, out in France, I almost died.

A wave swept up to the shore and took me back for the ride.

And in that moment of fear I gazed below normal tide

That’s when the depths of the ocean showed what was really inside.

I saw a man sat just below the surface on a rock.

And his wisdom filled gaze withdrew all panic and shock

And unlocked an inner calm that let me float down to his depths

Without any flailing shaking arms or panic filled breaths.

I swear we sat for hours before words were introduced.

Just relaxing in a world, below the fights and abuse.

Below the weapons of war, below the cars and the ships.

And then when he felt I understood he slowly parted his lips

«The pen is far mightier than the sword», he said,

As he stabbed his pen in my leg and the ink mixed with the red.

«With this action I inject the gift of knowledge instead

Of all the other cluttered thoughts that will clog up your head

But if at any point you take the spoken word just for granted

These words will stick in your mouth and fall out broken and parted»

It didn’t hurt for some reason but I could feel a change inside

But I hadn’t really understood what his words had implied

I thought id wait for his next words with my mind open wide

And with the guidelines that he gave me I would try to abide

Again much time passed with silence being the topic

But the serenity was such bliss I had no words that could stop it

Then after what seemed like a lifetime had passed

He stopped and looked right through me like I was made up of glass

And at that very moment I was grabbed from this landscape

As I left this wise old figure I quickly prompted a handshake

And I was carried back to shore, my life saved by my own dad

With no memory at the time of the experience I’d had.

And so I went on with my life these things locked up in my brain

I grew up no different from the rest, everything just stayed the same

Until one day I realized sometimes my own speech was erratic

Like the needle on my record would get all caught up and static

And at school, this affliction didn’t make things too easy

An easy target so the kids would sometimes laugh at and tease me

I guess there’s no denying this made me stand out from the rest

But that kind of thing has never fazed me.

I just took it in jest

Sure the broken stammers of a youth can kind of bring some attention

But the sympathy of a teacher can get you out of detention

And this continued, until I reached a certain age

Until I started to thrive for knowledge from every word and every page

All of a sudden, the words would just flow off of my tongue

When I got bored of how one sounded I’d just learn a new one

I started listening to all these people who showed great use of each word

Feeling the buzz with every single line from Gil that I heard

The way he manipulated the language and really made it develop

As he told another story from 125th Street and Lenox

And Mr. Mojo Risin', the American poet

Had enraptured my mind with words and would never know it

I would sit in my room for hours just listening out

For every underlying meaning in the words he would shout

Then I’d put on The Specials to hear of their social commentary

You couldn’t help but get drawn in, sometimes even involuntary

And the way that Rakim would take my mind on a journey

To a kind of lifestyle and scene that never used to concern me

A completely different world to the one that I lived in

But I could connected to the language and the passion within him

So I started to write, inspired by those here before me

Id found an outlet for thoughts a way of telling a story

So I wrote and I wrote until I felt it was time

To put some of this stuff on tape and then I started to rhyme

Once I started climbing I knew there was no way I could slip

And that was the one true birth of this here Scroobius Pip

The one with the leather ties and weathered eyes

Who’s 37 clever lines left 37 severed minds

The one that speaks but never lies

And sometimes fails but always tries

And the more he writes the more he finds

It pays to bleed between the lines.

They say a pictures worth a thousand words

So with these thousand words

I’ll paint a picture in your mind that breaks the rule of thirds

They say a pictures worth a thousand words

So with these thousand words

I’ll paint you one big picture in your mind that breaks the rule of thirds

Laten we meteen teruggaan naar het begin

Wat is een betere manier om te beginnen

Vóór te veel van de corruptie, de verleiding en de zonde.

Voordat de glans werd verwijderd, terug naar zandkastelen en grijns.

Voordat de wereld waarin we leefden vol zat met Ritalin

Ik had een heel normale bevalling, er waren geen wijze mannen aanwezig

Geboren in mijn familie als zoon, broer en vriend

Ik had een normale start van het leven met een heel normale kindertijd

En door de jaren heen hebben veel gebeurtenissen me beïnvloed

Maar er is er een die nu opvalt met een speciale plek in mijn gedachten

En hoe vaker ik terugdenk, hoe meer nieuwe herinneringen ik vind

Toen ik vier jaar oud was, in Frankrijk, stierf ik bijna.

Een golf sloeg omhoog naar de kust en nam me mee terug voor de rit.

En op dat moment van angst staarde ik onder normaal tij

Dat is het moment waarop de diepten van de oceaan lieten zien wat er werkelijk van binnen was.

Ik zag een man net onder het oppervlak op een rots zitten.

En zijn met wijsheid gevulde blik trok alle paniek en shock weg

En ontgrendelde een innerlijke rust die me naar zijn diepten liet drijven

Zonder zwaaiende armen of met paniek gevulde ademhalingen.

Ik zweer dat we uren hebben gezeten voordat woorden werden geïntroduceerd.

Gewoon ontspannen in een wereld, onder de gevechten en misbruik.

Onder de oorlogswapens, onder de auto's en de schepen.

En toen hij voelde dat ik het begreep, spreidde hij langzaam zijn lippen

«De pen is veel machtiger dan het zwaard», zei hij,

Terwijl hij zijn pen in mijn been stak en de inkt vermengd met het rood.

«Met deze actie injecteer ik in plaats daarvan de gave van kennis»

Van alle andere rommelige gedachten die je hoofd zullen verstoppen

Maar als je op een bepaald moment het gesproken woord als vanzelfsprekend beschouwt

Deze woorden blijven in je mond en vallen er gebroken uit»

Het deed om de een of andere reden geen pijn, maar ik voelde een verandering van binnen

Maar ik had niet echt begrepen wat zijn woorden inhielden

Ik dacht dat ik moest wachten op zijn volgende woorden met mijn geest wijd open

En met de richtlijnen die hij me gaf, zou ik proberen me eraan te houden

Wederom ging er veel tijd voorbij waarbij stilte het onderwerp was

Maar de sereniteit was zo'n gelukzaligheid dat ik geen woorden had die het konden stoppen

Toen wat leek alsof er een leven voorbij was gegaan

Hij stopte en keek dwars door me heen alsof ik uit glas bestond

En op datzelfde moment werd ik uit dit landschap gegrepen

Toen ik deze wijze oude figuur verliet, vroeg ik snel om een ​​handdruk

En ik werd teruggebracht naar de kust, mijn leven gered door mijn eigen vader

Zonder geheugen op het moment van de ervaring die ik had gehad.

En dus ging ik verder met mijn leven, deze dingen zaten opgesloten in mijn brein

Ik ben niet anders opgegroeid dan de rest, alles is gewoon hetzelfde gebleven

Tot ik me op een dag realiseerde dat mijn eigen spraak soms grillig was

Alsof de naald op mijn plaat helemaal verstrikt en statisch zou worden

En op school maakte deze aandoening het niet al te gemakkelijk

Een gemakkelijk doelwit, zodat de kinderen me soms uitlachten en plaagden

Ik denk dat het niet te ontkennen valt dat ik me hierdoor onderscheidde van de rest

Maar dat soort dingen heeft me nooit geboeid.

Ik vond het gewoon voor de grap

Natuurlijk kunnen de gebroken stamelen van een jongere wat aandacht trekken

Maar de sympathie van een leraar kan je uit detentie halen

En dit ging zo door, tot ik een bepaalde leeftijd bereikte

Totdat ik begon te snakken naar kennis van elk woord en elke pagina

Plots vloeiden de woorden gewoon van mijn tong

Als ik het zat was hoe er een klonk, zou ik gewoon een nieuwe leren

Ik begon te luisteren naar al deze mensen die elk woord geweldig gebruikten

De buzz voelen bij elke regel van Gil die ik hoorde

De manier waarop hij de taal manipuleerde en deze echt liet ontwikkelen

Terwijl hij een ander verhaal vertelde van 125th Street en Lenox

En Mr. Mojo Risin', de Amerikaanse dichter

Had mijn geest in vervoering gebracht met woorden en zou het nooit weten

Ik zou uren in mijn kamer zitten om gewoon te luisteren

Voor elke onderliggende betekenis in de woorden die hij zou schreeuwen

Dan zette ik The Specials op om hun sociale commentaar te horen

Je kon het niet helpen, maar werd erin gezogen, soms zelfs onvrijwillig

En de manier waarop Rakim me mee zou nemen op een reis

Naar een soort levensstijl en scene waar ik me vroeger nooit druk om maakte

Een compleet andere wereld dan die waarin ik leefde

Maar ik kon me aansluiten bij de taal en de passie in hem

Dus begon ik te schrijven, geïnspireerd door degenen die hier voor mij waren

Id vond een uitlaatklep voor gedachten, een manier om een ​​verhaal te vertellen

Dus ik schreef en ik schreef tot ik voelde dat het tijd was

Om wat van dit spul op tape te zetten en toen begon ik te rijmen

Toen ik eenmaal begon te klimmen, wist ik dat ik niet kon uitglijden

En dat was de enige echte geboorte van deze hier Scroobius Pip

Die met de leren stropdassen en verweerde ogen

Van wie 37 slimme regels hebben 37 afgehakte geesten achtergelaten

Degene die spreekt maar nooit liegt

En faalt soms maar probeert altijd

En hoe meer hij schrijft, hoe meer hij vindt

Het loont om tussen de regels door te bloeden.

Ze zeggen een foto's die duizend woorden waard zijn

Dus met deze duizend woorden

Ik zal een beeld in je geest schetsen dat de regel van derden overtreedt

Ze zeggen een foto's die duizend woorden waard zijn

Dus met deze duizend woorden

Ik zal je één grote foto in je hoofd schetsen die de regel van derden overtreedt