Que tout est noir - Saez

Des jours qui ne ressemblent qu'à l’ombre des nuits

Des silences qui résonnent à l'âme comme un cri

Quand les paupières n’ont même plus la force des orages

Quand porté par les flots je ne vois plus rivage

Des amours qui sont nés aux mauvaises saisons

Quand printemps a tardé à ouvrir ses bourgeons

Des lunes toujours pleines qui ne me sourient plus

Comme jouer aux échecs quand la reine est perdue

Que tout est noir, que tout est noir

Comment te dire que tout est noir?

Comment j’ai peur.

Comment j’ai froid

Comment te dire quand t’es pas là

Que moi sans toi, ça ne veut rien dire

Comment te dire, dis-moi?

Comment te dire que moi sans toi

C’est comme un rire qui trouve pas vers où mourir

Mes sciences qui ressemblent qu'à l’ombre du doute

Le bien qui fait du mal quand le mal vous envoûte

Quand au cœur de l’iris, c’est le temps des moussons

Qui vient noyer le blé juste avant la moisson

Dans les travers du temps, je sais, je t’ai perdu

Et tu l’as dit cent fois tu ne reviendras plus

Alors je peux partir comme un loup solitaire

Qui blessé s’en ira mourir près d’un hêtre

Moi j’aurais tant voulu que cet être soit toi

Tant voulu avec toi être un autre que moi

Au profond de ton ventre, faire plus belle la terre

Oublier qui je suis et fermer les paupières

Que tout est noir, que tout est noir

Comment te dire que tout est noir?

Comment j’ai peur.

Comment j’ai froid

Comment te dire quand t’es pas là

Que moi sans toi, ça ne veut rien dire

Comment te dire, comment te dire?

Que moi sans toi, c’est comme un rire

Comme un triste navire qui sait pas où partir

Quand on est tellement seul que même la solitude

Vous semble être une amie dont on se passerait

Celle qui fut toujours là depuis le premier souffle

Qui depuis ce jour-là ne veut plus vous quitter

Quand vous ne savez plus qu’un jour vous saviez rire

Quand le mal a choisi votre âme pour empire

Quand tous les romantiques et les tristes du monde

Ont choisi votre cœur pour se mettre à pleurer

Que tout est noir, que tout est noir

Comment te dire que tout est noir?

Comment j’ai peur.

Comment j’ai froid

Comment te dire quand t’es pas là

Que moi sans toi, non, ça ne veut rien dire

Comment te dire, dis-moi?

Comment te dire que moi sans toi

C’est comme un rire qui trouve pas vers où mourir

Dagen die er alleen maar uitzien als schaduwnachten

Stiltes die in de ziel resoneren als een kreet

Wanneer de oogleden niet eens meer de kracht van stormen hebben

Wanneer gedragen door de golven, zie ik geen kust meer

Liefdes die in slechte seizoenen zijn geboren

Toen de lente traag was om zijn knoppen te openen

Altijd volle manen die niet langer naar me glimlachen

Zoals schaken als de koningin verloren is

Het is allemaal zwart, het is allemaal zwart

Hoe vertel je dat alles zwart is?

Wat ben ik bang.

Wat heb ik het koud

Hoe u te vertellen wanneer u er niet bent

Dat ik zonder jou niets betekent

Hoe moet ik het je vertellen, vertel het me?

Hoe kan ik je vertellen dat ik zonder jou

Het is als een lach die niet kan vinden waar hij moet sterven

Mijn wetenschappen die eruitzien als een schaduw van twijfel

Goed dat pijn doet als het kwaad je behekst

In het hart van de iris is het moessontijd

Wie komt de tarwe verdrinken net voor de oogst?

In de kruisen van de tijd, ik weet het, ik verloor je

En je hebt het al honderd keer gezegd, je komt niet meer terug

Dus ik kan gaan als een eenzame wolf

Wie gewond zal weggaan om te sterven in de buurt van een beukenboom

Ik, ik had zo graag gewild dat jij dit wezen was

Ik wilde zo graag met jou iemand anders zijn dan ik

Diep in je buik, maak de aarde mooier

Vergeet wie ik ben en sluit mijn ogen

Het is allemaal zwart, het is allemaal zwart

Hoe vertel je dat alles zwart is?

Wat ben ik bang.

Wat heb ik het koud

Hoe u te vertellen wanneer u er niet bent

Dat ik zonder jou niets betekent

Hoe moet ik het je vertellen, hoe moet ik het je vertellen?

Dat ik zonder jou is als een lach

Als een verdrietig schip dat niet weet waar het heen moet

Als je zo alleen bent dat zelfs eenzaamheid

Lijkt een vriend die je niet nodig hebt

Degene die er altijd was vanaf de eerste ademhaling

Wie wil je sinds die dag niet meer verlaten

Als je niet weet dat je op een dag kon lachen

Wanneer het kwaad je ziel heeft gekozen voor imperium

Wanneer alle romantici en verdrietige mensen in de wereld

Kies je hart om te huilen

Het is allemaal zwart, het is allemaal zwart

Hoe vertel je dat alles zwart is?

Wat ben ik bang.

Wat heb ik het koud

Hoe u te vertellen wanneer u er niet bent

Ik zonder jou, nee, dat betekent niets

Hoe moet ik het je vertellen, vertel het me?

Hoe kan ik je vertellen dat ik zonder jou

Het is als een lach die niet kan vinden waar hij moet sterven