Hieronder staat de songtekst van het nummer Les enfants paradis , artiest - Saez met vertaling
Originele tekst met vertaling
Saez
Ils étaient des sourires, ils étaient des sanglots
Ils étaient de ces rires que font les chants d’oiseaux
Ils étaient des matins quand on va bord de mer
Ils étaient cœur chagrin, ils étaient cœur lumière
Ils étaient des poèmes, ils étaient des oiseaux
Ils étaient des «je t’aime» qu’on dit bord du ruisseau
Ils étaient du café, ils étaient du bistrot
Ils étaient étrangers, ils étaient sans drapeau
Ils étaient de Paris, ils étaient de province
Ils étaient cœur de pluie qui font mon cœur qui grince
Ils étaient plein de vie, avaient l'œil du printemps
Ils étaient cœur qui rit quand le ciel est pleurant
Ils étaient des promesses, ils étaient devenir
Ils étaient bien trop jeunes, oui pour devoir partir
Ils étaient fils d’Orient ou fils de l’Occident
Enfants du paradis, enfants du Bataclan
Ils étaient cœur français ou international
Ils étaient la rosée qui pleure dessous le châle
Ils étaient des promesses, ils étaient des bourgeons
Qui font monter tristesse, ils étaient des chansons
Ils étaient des familles, ils étaient des amis
Ils étaient ce qui brille dans le ciel de la nuit
Ils étaient amoureux ceux qui se sont blottis
L’un contre l’autre, à deux contre la tyrannie
Ils étaient comme toi, ils étaient comme moi
Ils n'étaient pas guerriers mais sont morts au combat
Ils étaient cœur d’amour, ils étaient cœur qui bat
Puis qui battra toujours même en dessous la croix
Ils étaient ces amis que je connaissais pas
Ils étaient mon pays et puis le tiens je crois
Ils resteront Paris, Paris se souviendra
Toujours de ces amis, la lumière brillera
Ils s’appelaient je t’aime, ils s’appelaient jeunesse
Ils s’appelaient poèmes, ils s’appelaient tendresse
Ils s’appelaient frangines, ils s’appelaient frangins
Ils s’appelaient gamines, ils s’appelaient gamins
Ils s’appelaient la joie et puis la non violence
Ils s’appelaient je crois les enfants de la France
De tous les horizons puis de tous les prénoms
Ils s’appelaient amour, s’appelaient l’horizon
Ils s’appelaient Jacques Brel puis je crois Barbara
Ils s’appelaient le ciel, ils s’appelaient pourquoi
Toujours ici sommeille l’horreur au creux du bois
Qui rejoint l’Eternel, va l’innocent je crois
Ils étaient poings levés, ils étaient nos concerts
Ils étaient cœur serré, oui face aux tortionnaires
Ils étaient cœur d'œillets, des fleurs face aux fusils
A nos cœurs endeuillés, nous pleurons nos amis
A l’innocent qu’on tue, oui tombé sous les balles
Au soldat inconnu, sous l’horreur des mitrailles
Si sont les lettres mortes, les cantiques du chagrin
Puisque frappent à la porte les plaines de Verdun
Si sont tombés ce soir, en ce vendredi noir
Les frères de mon pays, nous laissant désespoir
Mon pays, ta culture est morte assassinée
Mais tu sais ma culture, non ne mourra jamais
Toi mon pays Molière, toi mon pays Vinci
Toi mon pays Voltaire, toi mon pays Valmy
Toi mon pays la Terre, toi mon pays Paris
Toi mon pays parterre, relève-toi mon pays
Toi mon pays lumière, toi mon pays la vie
Mon pays littéraire, mon pays triste vie
Toi mon pays mes frères, toi frère de mon pays
Comme on chérit sa mère, on chérit sa patrie
Het waren glimlachen, het waren snikken
Het waren die lachjes die vogelgezang maakt
Het waren ochtenden als we naar de kust gingen
Het waren droevige harten, het waren lichte harten
Het waren gedichten, het waren vogels
Ze waren "Ik hou van jou" dat we zeggen aan de rand van de stroom
Ze waren koffie, ze waren pub
Ze waren buitenlands, ze waren vlagloos
Ze kwamen uit Parijs, ze kwamen uit de provincies
Het waren harten van regen die mijn hart doen kraken
Ze waren vol leven, hadden het oog van de lente
Ze lachten harten als de lucht huilt
Het waren beloften, ze werden
Ze waren veel te jong, ja om te moeten vertrekken
Ze waren zonen van het Oosten of zonen van het Westen
Kinderen van het paradijs, kinderen van Bataclan
Ze waren Frans of internationaal hart
Zij waren de dauw die huilde onder de sjaal
Het waren beloften, het waren toppen
Dat wekte verdriet op, het waren liedjes
Het waren families, het waren vrienden
Zij waren wat aan de nachtelijke hemel schijnt
Ze waren verliefd op degenen die bij elkaar zaten
De een tegen de ander, twee tegen tirannie
Ze waren zoals jij, ze waren zoals ik
Het waren geen krijgers maar stierven in de strijd
Het waren harten van liefde, ze klopten harten
Wie zal er dan altijd verslaan, zelfs onder het kruis?
Het waren die vrienden die ik niet kende
Ze waren mijn land en toen het jouwe geloof ik
Ze zullen Parijs blijven, Parijs zal het zich herinneren
Altijd van deze vrienden, zal het licht schijnen
Ze werden genoemd Ik hou van je, ze werden jeugd genoemd
Ze werden gedichten genoemd, ze werden tederheid genoemd
Ze werden broers genoemd, ze werden broers genoemd
Ze werden kinderen genoemd, ze werden kinderen genoemd
Ze werden vreugde genoemd en vervolgens geweldloosheid
Ze werden genoemd ik geloof de kinderen van Frankrijk
Van alle rangen en standen dan van alle voornamen
Ze werden liefde genoemd, ze werden de horizon genoemd
Ze werden Jacques Brel genoemd, toen geloof ik Barbara
Ze werden de hemel genoemd, ze werden genoemd waarom
Nog steeds sluimert de horror in de holte van het bos
Wie zich bij de Heer aansluit, gaat de onschuldige geloof ik
Het waren geheven vuisten, het waren onze concerten
Ze waren diepbedroefd, ja in het aangezicht van de folteraars
Het waren harten van anjers, bloemen tegenover geweren
In onze bedroefde harten rouwen we om onze vrienden
Aan de onschuldigen die we doden, ja gevallen onder de kogels
Aan de onbekende soldaat, onder de gruwel van grapeshot
Als zijn de dode letters, de liederen van verdriet
Sinds het kloppen op de deur van de vlakte van Verdun
Als vanavond viel, op deze Black Friday
De broeders van mijn land, laten ons in wanhoop achter
Mijn land, jouw cultuur stierf vermoord
Maar je kent mijn cultuur, nee zal nooit sterven
Jij mijn land Molière, jij mijn land Vinci
Jij mijn land Voltaire, jij mijn land Valmy
Jij mijn land Aarde, jij mijn land Parijs
Jij mijn land op de grond, sta op mijn land
Jij mijn land van licht, jij mijn land van leven
Mijn literaire land, mijn trieste levensland
Jullie mijn land mijn broeders, jullie broer van mijn land
Zoals men zijn moeder koestert, koestert men zijn vaderland
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt