Le cavalier sans tête - Saez

Je vais comme une pierre lancée

Au milieu des buildings

Je traverse la plaine comme un souffle sans bruit

Je vais comme une flamme sous la neige brûlante

Que nul ne peut éteindre

On ne m’a donné ni arme ni larmes à mes yeux

Que ce cheval d’acier noir et ce corps sans visage

J’ai l'âme de l’enfant et la mémoire du vieux

L'éternité, c’est long quand on marche sans coeur

Je suis le cavalier sans tête

Et je cherche un amour

Au travers des tempêtes

Moi, je cherche le jour

Moi, je cherche la flamme

Qui viendra m'éclairer

L'âme

Du haut de ma monture, sur des escaliers de brumes

J’entends le cri des hommes qui ont perdu l’amour

Alors, j’envie soudain ceux qui ont larme à l’oeil

Qui pleurent l’océan à se noyer dedans

Celui qui m’a fait, voulant faire de moi l’immortel

Invincible, il a fait l’armure mais il a oublié le coeur

Puisqu’on a fait mon âme dans un acier linceul

C’est de l’humain tout entier dont moi je porte le deuil

Au hasard des cités, ami, parfois je rêve

De croiser sur la route une femme à deux coeurs

Qui juste par amour partagerait son être

Mettre un peu de mortel à ma triste éternelle

Je suis le cavalier sans tête

Et je cherche un amour

Au travers des tempêtes

Moi, je cherche le jour

Moi, je cherche la flamme

Qui viendra m'éclairer

L'âme

Ik ga als een weggegooide steen

Midden tussen de gebouwen

Ik steek de vlakte over als een geruisloze adem

Ik ga als een vlam onder de brandende sneeuw

Dat niemand kan blussen

Ik kreeg geen pistool of tranen in mijn ogen

Dan dit zwarte stalen paard en dit gezichtsloze lichaam

Ik heb de ziel van het kind en de herinnering aan de oude

De eeuwigheid is lang als je harteloos loopt

Ik ben de ruiter zonder hoofd

En ik ben op zoek naar een liefde

Door de stormen

Ik ben op zoek naar de dag

Ik, ik ben op zoek naar de vlam

wie zal mij verlichten

Blad

Op mijn berg, op trappen van mist

Ik hoor de roep van mannen die hun liefde hebben verloren

Dus ik ben ineens jaloers op degenen die tranen in hun ogen hebben

Wie huilt de oceaan om in te verdrinken?

Degene die me heeft gemaakt, die me onsterfelijk wil maken

Onoverwinnelijk, hij maakte het harnas, maar hij vergat het hart

Sinds ze mijn ziel in een stalen lijkwade hebben gemaakt

Het is de hele mens waar ik om rouw

Willekeurige steden, vriend, soms droom ik

Een vrouw met twee harten oversteken op de weg

Wie zou alleen uit liefde zijn wezen delen?

Zet een kleine sterveling in mijn droevige eeuwige

Ik ben de ruiter zonder hoofd

En ik ben op zoek naar een liefde

Door de stormen

Ik ben op zoek naar de dag

Ik, ik ben op zoek naar de vlam

wie zal mij verlichten

Blad