Jeunesse lève-toi - Saez

Comme un éclat de rire

Vient consoler tristesse

Comme un souffle avenir

Vient raviver les braises

Comme un parfum de soufre

Qui fait naître la flamme

Jeunesse lève-toi

Contre la vie qui va qui vient

Puis qui s'éteint

Contre l’amour qu’on prend, qu’on tient

Mais qui tient pas

Contre la trace qui s’efface

Au derrière de soi

Jeunesse lève-toi

Moi, contre ton épaule

Je repars à la lutte

Contre les gravités qui nous mènent à la chute

Pour faire du bruit encore

A réveiller les morts

Pour redonner éclat

A l'émeraude en toi

Pour rendre au crépuscule

La beauté des aurores

Dis-moi qu’on brûle encore

Dis-moi que brûle encore cet espoir que tu tiens

Parce que tu n’en sais rien de la fougue et du feu

Que je vois dans tes yeux

Jeunesse lève-toi

Quand tu vois comme on pleure

A chaque rue sa peine

Comment on nous écoeure

Perfusion dans la veine

A l’ombre du faisceau

Mon vieux, tu m’auras plus

Ami, dis, quand viendra la crue?

Contre-courant toujours sont les contre-cultures

Au gré des émissions, leurs gueules de vide-ordures

Puisque c’en est sonné la mort du politique

L’heure est aux rêves

Aux utopiques

Pour faire nos ADN

Un peu plus équitables

Pour faire de la poussière

Un peu plus que du sable

Dans ce triste pays

Tu sais, un jour ou l’autre

Faudra tuer le père

Faire entendre ta voix

Jeunesse lève-toi

Au clair de lune indien

Toujours surfer la vague

A l'âme

Au creux des reins

Faut aiguiser la lame

Puisqu’ici, il n’y a qu’au combat qu’on est libre

De ton triste sommeil, je t’en prie, libère-toi

Puisqu’ici il faut faire des bilans et du chiffre

Sont nos amours toujours au bord du précipice

N’entends-tu pas ce soir chanter le chant des morts?

Ne vois-tu pas le ciel à portée des doigts?

Jeunesse lève-toi

Comme un éclat de rire

Vient consoler tristesse

Comme un souffle avenir

Vient raviver les braises,

Comme un parfum de soufre

Qui fait naître la flamme

Quand, plongé dans le gouffre, on sait plus où est l'âme

Jeunesse lève-toi

Contre la vie qui va, qui vient

Puis qui nous perd

Contre l’amour qu’on prend, qu’on tient

Puis qu’on enterre

Contre la trace qui s’efface

Au derrière de soi

Jeunesse lève-toi

Jeunesse lève-toi !

Au clair de lune indien

Toujours surfer la vague

A l'âme

Au creux des reins

Faut aiguiser la lame

Puisqu’ici, il n’y a qu’au combat qu’on est libre

De ton triste coma, je t’en prie, libère-toi

Puisqu’ici, il faut faire des bilans et du chiffre

Sont nos amours toujours au bord du précipice

N’entends-tu pas ce soir chanter le chant des morts

A la mémoire de ceux qui sont tombés pour toi?

Jeunesse lève-toi !

als een lach

Kom troost verdriet

Als een toekomstige adem

Kom de sintels weer aansteken

Als een geur van zwavel

Wie ontsteekt de vlam?

Jeugd staat op

Tegen het leven dat komt en gaat

Wie gaat er dan uit?

Tegen de liefde die we nemen, die we vasthouden

Maar wie houdt niet vast?

Tegen het vervagende spoor

Achter je

Jeugd staat op

Ik, tegen je schouder

Ik ben terug naar de strijd

Tegen de zwaartekracht in die ons doet vallen

Om weer lawaai te maken

Om de doden wakker te maken

Om glans te herstellen

Naar de smaragd in jou

Om terug te keren naar de schemering

De schoonheid van de aurora

Zeg me dat we nog steeds branden

Vertel me dat nog steeds deze hoop brandt die je hebt

Omdat je niets weet over passie en vuur

Wat ik in jouw ogen zie

Jeugd staat op

Als je ziet hoe we huilen

Voor elke straat zijn pijn

Hoe we ziek zijn?

Infusie in de ader

In de schaduw van de straal

Mijn oude man, je hebt me niet meer

Vriend, zeg, wanneer zal de zondvloed komen?

Tegen de stroom in zijn altijd de tegenculturen

Naarmate de shows gaan, monden hun vuilstortkokers uit

Sinds het de dood van de politiek heeft geklonken

Het is tijd voor dromen

Aan de utopisten

Om ons DNA te maken

Een beetje eerlijker

stof maken

Iets meer dan zand

In dit droevige land

Je weet wel, op een of andere dag

zal de vader moeten doden

Laat je stem horen

Jeugd staat op

Indiaas maanlicht

Berijd altijd de golf

naar de ziel

In de holte van de nieren

Moet het mes slijpen

Sinds hier zijn we alleen in de strijd vrij

Ontsnap alsjeblieft uit je droevige slaap

Aangezien het hier noodzakelijk is om balansen en cijfers te maken

Staan onze liefdes altijd aan de rand van de afgrond?

Hoor je het lied van de doden niet gezongen vanavond?

Zie je de lucht niet binnen handbereik?

Jeugd staat op

als een lach

Kom troost verdriet

Als een toekomstige adem

Kom om de sintels nieuw leven in te blazen,

Als een geur van zwavel

Wie ontsteekt de vlam?

Wanneer we, in de afgrond gestort, niet meer weten waar de ziel is

Jeugd staat op

Tegen het leven dat gaat, dat komt

Wie verliest ons dan?

Tegen de liefde die we nemen, die we vasthouden

Dan begraven we

Tegen het vervagende spoor

Achter je

Jeugd staat op

Jongeren opstaan!

Indiaas maanlicht

Berijd altijd de golf

naar de ziel

In de holte van de nieren

Moet het mes slijpen

Sinds hier zijn we alleen in de strijd vrij

Ontsnap alsjeblieft uit je droevige coma

Aangezien het hier noodzakelijk is om balansen en cijfers te maken

Staan onze liefdes altijd aan de rand van de afgrond?

Kun je vanavond niet het lied van de doden horen zingen?

Ter nagedachtenis aan degenen die voor jou vielen?

Jongeren opstaan!