Camarade Président - Saez

Dis-moi quel est ce monde que je ne comprends plus

Si c’est ça mon pays, si la France est perdue

Si Paris sous les bombes a le sourire vermeille

Si je crois les colombes ont pris du plomb dans l’aile

Quand les news du matin ressemblent aux champs de ruines

Quand pour ton pain mon vieux, ouais putain, tu tapines

Quand ils t’ont bien baisé, quand nos gouvernements

Ne sont ici que pour protéger les puissants

Tu la sens, la pilule a le goût du cyanure

Quand même la caresse a le goût des blessures

Quand sont ceux qui tolèrent qui sont plus tolérés

Quand devient une insulte, ouais de parler français

Aux enfants des progrès qui vendent leur histoire

Sur réseaux en photos pour un peu d’illusoire

De tous bords si, je crois, c’est toujours les fascismes

Ici qui font la loi, font leur colonialisme

Quand c’est l’instruit toujours qui combat la censure

Quand la bêtise humaine a la parole c’est sûr

Quand c’est l’art qu’on bâillonne mais qu’on laisse parler

La violence du vulgaire sur des chaines d’enculés

Quand tes réseaux sociaux ne servent qu’aux insultes

Qu'à la pensée châtiée au profit de l’inculte

Quand c’est la pourriture qui devient la culture

Quand c’est dans mon pays l'état d’urgence bien sûr

Quand on attend de ceux-là qui poussent un ballon

De porter le drapeau, de porter la nation

Quand on laisse parler ceux qui savent pas lire

Quand le peuple a besoin d’un Iphone pour écrire

Quand la littérature vaut moins que débilla

Quand le goût du cyanure, ouais c’est la fin du mois

Enter peuple lecteur et peuple follower

Si la France a choisi, putain j’ai mal au cœur

Quand sont les travailleurs devenus les parias

Quand l’humain ne sait plus ni pour qui ni pour quoi

Quand le siècle perdu n’offre que des combats

Puis quand la bête humaine parle de Dieu je crois

Dis merci à ton maître et plie toujours l'échine

Au culte du paraître, à la mort des usines

A ces préfabriqués qui brûlent les collines

De l’espoir qui s'éteint, du populaire qui chine

Suicide humanitaire, suicide humanité

Sur les trottoirs toujours les peuples d'échoués

Et nos gueules de sans dents et nos gueules d'épilés

Du cerveau des bestiaux, c’est la loi des marchés

Camarade président des tentes pour sans-abris

Des actionnaires du monde, des cimetières à crédit

Camarade président de la finance ordure

Des usines fermées, sûr pour des pourritures

Camarade président des tours de la misère

Dis t’as vu les loyers de la France populaire

Camarade président du pétrole à la pompe

Des comptes à l'étranger, des actions qui montent

Camarade président des gamins fusillés

Camarade président des milices à Calais

Camarade président du peuple fatigué

Camarade président de se faire enculer

Camarade président du peuple de sans dents

A la solde du MEDEF, des kapos, des p’tits chefs

Camarade président du peuple impôt facture

Non me dis pas que ça va pour la sécu c’est sûr

Camarade président 5 millions de chômeurs

Camarade président, tu crois pas qu’il est l’heure

Camarade président, ouais camarade twitter

De changer quelque chose à la France qui meurt

Camarade président putain ça va péter

Camarade président ta bourse va cramer

Camarade président du démocrate progrès

Qui veut qu’on aille vote, sûr en bouchant son nez

Pour le prof tabassé, pour la pornocratie

Pour l’esclave salarié par la mort à crédit

Pour le peuple échoué sous les tentes à Paris

Pour l’accent circonflexe, les chapeaux sur les i

C’est la lutte et je crois, mes amis, mes frangins

Qu’il est l’heure de brandir le drapeau de l’humain

Qu’il est l’heure, cœur serré, de sauver la récolte

Qu’il est l’heure, poing levé, de sonner la révolte

Vertel me wat is deze wereld die ik niet langer begrijp

Als dit mijn land is, als Frankrijk verloren is

Als Parijs onder de bommen een vermiljoenen glimlach heeft

Als ik geloof dat de duiven de leiding namen in de vleugel

Wanneer het ochtendnieuws eruitziet als verwoeste velden

Wanneer voor je brood man, ja fuck, je tapin'

Toen ze je goed neukten, toen onze regeringen

Zijn hier alleen om de machtigen te beschermen

Je ruikt het, de pil smaakt naar cyanide

Wanneer zelfs de streling naar wonden smaakt

Wanneer zijn degenen die tolereren die meer getolereerd worden?

Wanneer wordt een belediging, ja om Frans te spreken

Aan de kinderen van de vooruitgang die hun geschiedenis verkopen

Op fotonetwerken voor een beetje illusie

Van alle kanten als, geloof ik, het altijd fascisme is

Hier die de wet maken, maken hun kolonialisme

Wanneer het de altijd ontwikkelde mensen zijn die censuur bestrijden

Wanneer menselijke domheid zeker spreekt

Wanneer het kunst is dat we kokhalzen, maar we laten spreken

Het geweld van de vulgaire aan kettingen van klootzakken

Wanneer je sociale netwerken alleen voor beledigingen zijn

Dan het denken bestraft voor het welzijn van de ongeschoolden

Wanneer rot cultuur wordt

Als het in mijn land is de noodtoestand natuurlijk

Wanneer we degenen verwachten die een bal duwen

Om de vlag te dragen, om de natie te dragen

Wanneer we degenen die niet kunnen lezen laten spreken

Wanneer de mensen een Iphone nodig hebben om te schrijven

Wanneer literatuur minder waard is dan débilla

Wanneer de smaak van cyanide, ja, het is het einde van de maand

Voer lezersmensen en volgelingen in

Als Frankrijk koos, verdomme, mijn hart doet pijn

Wanneer werden de arbeiders de paria's?

Wanneer de mens niet meer weet voor wie of waarvoor

Wanneer de verloren eeuw alleen maar gevechten biedt

Als het menselijke beest dan over God spreekt, geloof ik...

Zeg dank aan je meester en buig altijd je rug

Tot de cultus van het uiterlijk, tot de dood van fabrieken

Aan die prefabs die de heuvels verbranden

Van hoop die is uitgedoofd, van het populaire dat jaagt

Humanitaire zelfmoord, zelfmoord door de mensheid

Op de trottoirs altijd de gestrande mensen

En onze tandeloze gezichten en onze onthaarde gezichten

Vanuit het brein van het vee, het is de wet van de markten

Kameraad voorzitter van de tenten voor daklozen

Aandeelhouders van de wereld, begraafplaatsen op krediet

Kameraad president van junk finance

Gesloten fabrieken, zeker voor rot

Kameraad President van de Torens van Misery

Zeg, heb je de huurprijzen van het populaire Frankrijk gezien?

Kameraad president olie aan de pomp

Buitenlandse rekeningen, stijgende voorraden

Kameraad voorzitter van de kinderfoto

Kameraad voorzitter van de milities in Calais

Kameraad voorzitter van de vermoeide mensen

Kameraad president wordt in zijn kont geneukt

Kameraad President van het Tandeloze Volk

Namens MEDEF, kapo's, kleine koks

Kameraad voorzitter van de volksbelastingwet

Nee, vertel me niet dat het oké is voor de sociale zekerheid, dat is zeker

Kameraad president 5 miljoen werklozen

Kameraad President, vind je niet dat het tijd is?

Kameraad president, ja kameraad twitter

Om iets te veranderen aan het stervende Frankrijk

Kameraad president verdomme, het gaat ontploffen

Kameraad president, je portemonnee zal branden

Kameraad voorzitter van de Vooruitgangsdemocraat

Wie wil dat we gaan stemmen, veilig door zijn neus te stoppen

Voor de in elkaar geslagen leraar, voor de pornocratie

Voor de loonslaaf door de dood op krediet

Voor de mensen gestrand in tenten in Parijs

Voor het circumflex-accent, de hoeden op de i

Het is de strijd en ik geloof, mijn vrienden, mijn broers

Het is tijd om de menselijke vlag te hijsen

Het is tijd, diepbedroefd, om de oogst te redden

Het is tijd, vuist geheven, om de opstand te laten klinken