Suntold - Rivers of Nihil

I am crease, as I am fold

I am composition thus I am suntold

I’ve seen it in the dawn of your mind

As a fossil, a blueprint of divine

No chariot to ride, nor a sun that marvels aside

As no creature has truly lived until it has truly died

I am crease, as I am fold

I am composition thus I am suntold

Only the sand will survive

Let the will of our grains find its own way to decide

Let the particles faint that orbit you and I

If it’s death they need to truly see, then let it be

If it’s love they need, then open your heart and be set free

I am crease, as I am fold

I am composition thus I am suntold

I’ve seen it in your eyes, like an eclipse dominating the sky

Only the sand will survive

Within the grains we will thrive

Ik ben vouw, want ik ben vouw

Ik ben compositie, dus ik ben zonverteld

Ik heb het gezien in de dageraad van je geest

Als een fossiel, een blauwdruk van het goddelijke

Geen strijdwagen om te rijden, noch een zon die zich opzij verwondt

Omdat geen enkel wezen echt heeft geleefd totdat het echt is gestorven

Ik ben vouw, want ik ben vouw

Ik ben compositie, dus ik ben zonverteld

Alleen het zand zal overleven

Laat de wil van onze granen zijn eigen weg vinden om te beslissen

Laat de deeltjes flauwvallen die om jou en mij cirkelen

Als het de dood is die ze echt moeten zien, laat het dan zo zijn

Als het liefde is die ze nodig hebben, open dan je hart en word vrijgelaten

Ik ben vouw, want ik ben vouw

Ik ben compositie, dus ik ben zonverteld

Ik heb het in je ogen gezien, als een eclips die de lucht domineert

Alleen het zand zal overleven

Binnen de granen zullen we gedijen