Rain Eater - Rivers of Nihil

Time has come, I know the walls around me, I’ve covered every inch

I know they’re calling to me.

I’m bleeding minutes, seconds, days into this

place

But time moves so slow, I work finger bone

The flesh no longer part of me: I must emerge

I am the son of centuries of self-serving, sickening scum

I can dig, and I can crawl away from this place of iron and stone

I can just walk away, and I’ll be free to go…

Heed the calling rain, to a place that I can call home

Bury me so I might grow

Feed me rain, and leave me alone

Bury me, and leave me alone

Feed me rain so I might grow

Knowledge through growth

My veins grow out into the Gaian essence which feeds all life

Grow into the essence which feeds all life

Isolation, paralysis: the state in which I spend eternity interned.

Eternity flows

Time moves slowly, work to emerge, fulfill my purpose within the natural world

Within this temple of dirt

But time is no more, where this seed is sewn

The flesh no longer part of me: I am alive

I’m the sum of a million years of life, light and love

Reaching once-dead arms to the all-giving sun above

Men of flesh and blood would call this gift a curse

But they don’t know my pain, I would gladly serve this time a million-fold

Bury me so I might grow

Feed me rain, and leave me alone

Bury me, and leave me alone

Feed me rain so I might grow

De tijd is gekomen, ik ken de muren om me heen, ik heb elke centimeter bedekt

Ik weet dat ze me bellen.

Ik bloed hier minuten, seconden, dagen in

plaats

Maar de tijd gaat zo traag, ik werk met vingerbotten

Het vlees maakt geen deel meer uit van mij: ik moet tevoorschijn komen

Ik ben de zoon van eeuwen zelfzuchtig, misselijkmakend uitschot

Ik kan graven en ik kan wegkruipen van deze plek van ijzer en steen

Ik kan gewoon weglopen en ik ben vrij om te gaan...

Luister naar de roepende regen, naar een plek die ik thuis kan noemen

Begraaf me, zodat ik kan groeien

Geef me regen en laat me met rust

Begraaf me en laat me met rust

Geef me regen zodat ik kan groeien

Kennis door groei

Mijn aderen groeien uit tot de Gaiaanse essentie die al het leven voedt

Groei naar de essentie die al het leven voedt

Isolatie, verlamming: de staat waarin ik de eeuwigheid geïnterneerd doorbreng.

De eeuwigheid stroomt

De tijd gaat langzaam, werk om te verschijnen, vervul mijn doel in de natuurlijke wereld

Binnen deze tempel van vuil

Maar de tijd is niet meer, waar dit zaadje is genaaid

Het vlees maakt geen deel meer uit van mij: ik leef

Ik ben de som van een miljoen jaar leven, licht en liefde

Eens dode armen reiken naar de allesgevende zon erboven

Mannen van vlees en bloed zouden deze gave een vloek noemen

Maar ze kennen mijn pijn niet, ik zou deze keer graag een miljoen keer dienen

Begraaf me, zodat ik kan groeien

Geef me regen en laat me met rust

Begraaf me en laat me met rust

Geef me regen zodat ik kan groeien