Birth of the Omnisavior - Rivers of Nihil

I awaken with no memory of life

Though I feel the omniscient is inside me

Course through my veins, abduct my brain

In this catatonic state I am enlightened

Plain white, sterility surrounds me

Wooden visage of the Lord observes my being

Tubes and wires force me to be, force me to see

The Universe, inside these four walls

All of existence, trapped within my skull

Is this really life?

All is pain

Infinite knowledge, driving me insane

No speech, no sound, just thoughts and sights

Deconstruct the man that I used to be, tear him limb from limb

Erase this life, I’ll be born again

In this catatonic state I am enlightened

Plain white sterility surrounds me

Wooden visage of the Lord observes my being

Tubes and wires force me to be, force me to see

Speaking to me, the only voice I hear

Caresses me with its cold and static logic

I am alone, cannot express my fear

Wooden Christ speaks and I’m forced to listen

Seeping through me, the plague of Godly sin

I hear clearly the tone of his acid whisper

I am not alone, I am never alone

We become one in the birth of the Omnisavior

This birth negates me, I face immortality

Deconstruct the man that I used to be, tear him limb from limb

Erase this life I’ll be born again, born again, again, again

I awaken with no memory of life

Though I feel the omniscient is inside of me

You are my veins, you are my brain

Ik word wakker zonder herinnering aan het leven

Hoewel ik voel dat de alwetende in mij zit

Loop door mijn aderen, ontvoer mijn hersenen

In deze katatonische toestand ben ik verlicht

Effen wit, steriliteit omringt me

Houten gezicht van de Heer observeert mijn wezen

Buizen en draden dwingen me te zijn, dwingen me om te zien

Het heelal, binnen deze vier muren

Al het bestaan, gevangen in mijn schedel

Is dit echt het leven?

Alles is pijn

Oneindige kennis, maakt me gek

Geen spraak, geen geluid, alleen gedachten en bezienswaardigheden

Deconstrueer de man die ik was, scheur hem ledemaat van ledemaat

Wis dit leven, ik zal opnieuw geboren worden

In deze katatonische toestand ben ik verlicht

Effen witte steriliteit omringt me

Houten gezicht van de Heer observeert mijn wezen

Buizen en draden dwingen me te zijn, dwingen me om te zien

Tegen mij praten, de enige stem die ik hoor

Het streelt me ​​met zijn koude en statische logica

Ik ben alleen, kan mijn angst niet uiten

Houten Christus spreekt en ik ben gedwongen te luisteren

Sijpelt door mij heen, de plaag van goddelijke zonde

Ik hoor duidelijk de toon van zijn zure fluistering

Ik ben niet alleen, ik ben nooit alleen

We worden één in de geboorte van de Omnisavior

Deze geboorte ontkent mij, ik zie onsterfelijkheid onder ogen

Deconstrueer de man die ik was, scheur hem ledemaat van ledemaat

Wis dit leven ik zal opnieuw geboren worden, opnieuw geboren, opnieuw, opnieuw

Ik word wakker zonder herinnering aan het leven

Hoewel ik voel dat de alwetende in mij zit

Jij bent mijn aderen, jij bent mijn brein