Bis ich nix mehr weiß - PTK

Mein Leben läut nach Plan doch nicht so wie ich es wollte

Die Probleme die ich habe sind so groß wie die Gebäude

Ich zeig’s dir, nimm 'ne Knarre wenn du hochschießt in die Wolken

Dann siehst du die Patronen platzen so wie uns’re Träume

Wieso ich mich betäub?

Wieso ich so enttäuscht bin?

Wir können drüber reden, bloß nicht heute

Denn alles verliert an Bedeutung, denk ich drüber nach

Was ich wozu tue und welchen Sinn es überhaupt hat

Und dann fang' ich an alles in Frage zu stellen

Warum wir ein Leben lang damit verschwenden

Dass jeder hier nur auf der Jagd ist nach Geld

Statt uns den wichtigen Sachen zu widmen

Ich falte die Hände wenn ich an 'nem Grab bin

Und ich meinen Ahnen gedenke

All diese Menschen, die alle mal waren, aber nicht mehr da sind

Ich frage mich wann der Moment ist, in dem der letzte

Meinen Namen vergessen wird, so wie all die anderen

Die es vor mir schon gab, keiner von denen starb als Legende

Auch keiner von uns und auch keiner danach

Interessiert überhaupt jemanden, was ich hier mach'?

Und vor allem wieso, oder spiel ich mein Leben lang gar keine Rolle?

Als nur durch Statisten und Kampf bis zum Tod

Ich hab' kein Ziel und auch leider kein Idol

Ich bin jeden Tag besoffen, dabei weiß ich nicht wieso

Ich und mein Pegel, ich treibe ihn hoch und all das Elend

Beseitige ich so

Denn wer weiß schon was morgen ist?

Ob der Kreislauf von vorn beginnt oder nicht

Warum sollt' ich vorsichtig sein, was ist schon dabei

Nicht mal ich mach' mir Sorgen um mich, nein

Wär ständig diese Frage nach dem Sinn, ob es reicht

Darauf keine Antworten zu kenn' und deshalb

Nehme ich ein' Schluck und ertrink' die Details

Bis ich nichts mehr weiß, bis ich nichts mehr weiß

Und wenn du mich fragst, was in Zukunft die Zeit bringt

Sag' ich scheiß egal,

ich' trink mir Mut an mit Feigling

Alles hat sein Platz und ich such' nur nach meinem

Jede Nacht im Sturzflug wie ein Falke

Tage totschlagen, aber dann Nacht leben

Jedes mal so, als würde man danach abtreten

Selbstmitleid ist bitter und es schmeckt mir nicht

Deswegen exe ich, was im Becher ist und hoffe ich vergesse es

Denn ich schlaf' nicht und lieg' bis tief in die Nacht wach

Hör' laut Musik, therapier' meine Nachbarn

Trinke viel zu viel Bier, weil es satt macht

Und es in meinem Kopf viel Platz schafft

Du reagierst dich ab an 'nem Sandsach

Aber für sowas hab' ich meinen Flachmann

Nehm' ihn mit raus, trinke ihn aus

Hol mir noch mehr, ich genieße nicht langsam

Sondern erst, wenn ich merk, dass es im Blut ist

Und es mir langsam wieder gut geht

Ich komme nicht drauf klar, dass ich keinen Plan hab'

Was mein Leben eigentlich von mir verlangt und ertrag’s nur wenn

Ich den Gedanken ablege, dass alles am Ende

Nicht einfach völlig umsonst ist

Doch egal wie sehr ich auch um ein Zeichen bitte, da kommt nichts

Ich hab' kein Ziel und auch leider kein Idol

Ich bin jeden Tag besoffen, dabei weiß ich nicht wieso

Ich und mein Pegel, ich treibe ihn hoch und all das Elend

Beseitige ich so

Denn wer weiß schon was morgen ist?

Ob der Kreislauf von vorn beginnt oder nicht

Warum sollt' ich vorsichtig sein, was ist schon dabei

Nicht mal ich mach' mir Sorgen um mich, nein

Wär ständig diese Frage nach dem Sinn, ob es reicht

Darauf keine Antworten zu kenn' und deshalb

Nehme ich ein' Schluck und ertrink' die Details

Bis ich nichts mehr weiß, bis ich nichts mehr weiß

Mijn leven loopt niet zoals ik had gewild

De problemen die ik heb zijn zo groot als de gebouwen

Ik zal het je laten zien, neem een ​​geweer als je de wolken in schiet

Dan zie je de patronen barsten zoals we dromen

Waarom verdoof ik mezelf?

Waarom ben ik zo teleurgesteld?

We kunnen erover praten, alleen niet vandaag

Omdat alles zijn betekenis verliest, denk ik erover na

Wat doe ik met welk doel en wat heeft het überhaupt voor zin

En dan begin ik aan alles te twijfelen

Waarom we er een leven aan verspillen

Dat iedereen hier alleen maar op geld jaagt

In plaats van ons te wijden aan de belangrijke dingen

Ik vouw mijn handen als ik bij een graf ben

En ik herinner me mijn voorouders

Al die mensen die er vroeger allemaal waren maar er niet meer zijn

Ik vraag me af wanneer het moment is wanneer de laatste

Mijn naam zal worden vergeten, net als alle anderen

Dat bestond vóór mij, en geen ervan stierf als legendes

Wij geen van beiden en ook niemand daarna

Is er iemand geïnteresseerd in wat ik hier doe?

En vooral: waarom, of speel ik de rest van mijn leven helemaal geen rol meer?

Dan alleen door figuranten en vechten tot de dood

Ik heb geen doel en helaas ook geen idool

Ik ben elke dag dronken, ik weet niet waarom

Ik en mijn niveau, ik duw het omhoog en alle ellende

Ik elimineer zo

Want wie weet wat morgen brengt?

Of de cyclus nu opnieuw begint of niet

Waarom zou ik voorzichtig zijn, wat is er aan de hand

Zelfs ik maak me geen zorgen om mezelf, nee

Als er altijd deze vraag was over de betekenis van of het genoeg was

Daar geen antwoorden op weten en daarom

Ik neem een ​​slok en verdrink de details

Tot ik het niet meer weet, tot ik het niet meer weet

En als je mij vraagt ​​wat de toekomst zal brengen

Ik zeg, geef er geen fuck om

Ik drink moed voor mezelf met lafaard

Alles heeft zijn plaats en ik ben gewoon op zoek naar de mijne

Elke nacht duiken als een havik

Dagen doden, maar dan 's nachts leven

Elke keer alsof je daarna zou aftreden

Zelfmedelijden is bitter en ik hou er niet van

Dus ik voer uit wat er in de beker zit en hoop dat ik het vergeet

Omdat ik niet slaap en tot diep in de nacht wakker lig

Luister naar luide muziek, trakteer mijn buren

Drink veel te veel bier want daar krijg je een vol gevoel van

En het creëert veel ruimte in mijn hoofd

Je reageert af op een zand ding

Maar daar heb ik mijn heupfles voor

Haal het eruit, drink het op

Geef me wat meer, ik hou niet van langzaam

Maar pas als ik merk dat het in het bloed zit

En het gaat langzaam beter met me

Ik kan er niet achter komen dat ik geen plan heb

Wat mijn leven eigenlijk van me vraagt ​​en verdraag het alleen als

Ik legde de gedachte neer dat alles uiteindelijk eindigt

Het is niet alleen helemaal gratis

Maar hoeveel ik ook om een ​​teken vraag, er komt niets

Ik heb geen doel en helaas ook geen idool

Ik ben elke dag dronken, ik weet niet waarom

Ik en mijn niveau, ik duw het omhoog en alle ellende

Ik elimineer zo

Want wie weet wat morgen brengt?

Of de cyclus nu opnieuw begint of niet

Waarom zou ik voorzichtig zijn, wat is er aan de hand

Zelfs ik maak me geen zorgen om mezelf, nee

Als er altijd deze vraag was over de betekenis van of het genoeg was

Daar geen antwoorden op weten en daarom

Ik neem een ​​slok en verdrink de details

Tot ik het niet meer weet, tot ik het niet meer weet