Web Weaver - Our Hollow, Our Home

I gotta learn to let go

This darkness, it finds its way through the deepest stretch of night

There’s nowhere to hide

In the back of my mind is where I’ll reside

We never planned for this to become my only escape, the only way out

I can’t do this alone

There’s more for me here but this road is long

I’ll overcome these feelings but things haven’t gone to plan

Wipe the slate clean, erase it

I swear to you

Now I’ll embrace it

Is this all in my head?

A deafening voice that leads me to fear

That I will never ever, never ever know

Just exactly what it means to be happy

It’s so hard to break away

To try and tell myself it’s not too late

It’s not too late to make a change

If this is the end, then make me a martyr

I’ll pave the way for our sons and daughters

So they will never have to face their demons all on their own

No I won’t let go

I won’t let go

But the mind can be a terrible thing

Just don’t let it sink in

Will I break away, find a new escape?

Cause this mindset is eating me up inside

Like a cancer pulling me from the light

Is this just another apparition?

Judging myself on every past decision

This constant noise, it never seems to end

Screaming at myself from inside my head

I share my head with another

And it’s not welcome here

Sometimes at night it keeps me awake

As I stare at the ceiling contemplating my fate

It whispers sweet regrets that I must learn to live with

Singing me to sleep with the same sad songs

Please tell me there is more to me

(Give it up or you’ll never stop falling)

So remember just one thing, don’t let it sink in

Ik moet leren loslaten

Deze duisternis vindt zijn weg door het diepste deel van de nacht

Je kunt je nergens verbergen

In mijn achterhoofd is waar ik zal wonen

We hadden nooit gepland dat dit mijn enige ontsnapping zou worden, de enige uitweg

Ik kan dit niet alleen

Er is hier meer voor mij, maar deze weg is lang

Ik zal deze gevoelens overwinnen, maar de dingen zijn niet volgens plan verlopen

Veeg de lei schoon, wis hem

Ik zweer je

Nu zal ik het omarmen

Zit dit allemaal tussen mijn oren?

Een oorverdovende stem die me tot angst leidt

Dat zal ik nooit, nooit, nooit weten

Precies wat het betekent om gelukkig te zijn

Het is zo moeilijk om los te komen

Om mezelf te vertellen dat het nog niet te laat is

Het is nog niet te laat om een ​​wijziging aan te brengen

Als dit het einde is, maak dan van mij een martelaar

Ik zal de weg vrijmaken voor onze zonen en dochters

Ze hoeven dus nooit alleen de confrontatie aan te gaan met hun demonen

Nee, ik laat niet los

Ik laat niet los

Maar de geest kan een verschrikkelijk ding zijn

Laat het gewoon niet bezinken

Zal ik ontsnappen, een nieuwe ontsnapping vinden?

Want deze mentaliteit vreet me van binnen op

Als een kanker die me uit het licht trekt

Is dit gewoon weer een verschijning?

Mezelf beoordelen op elke eerdere beslissing

Dit constante geluid, het lijkt nooit te eindigen

Schreeuwend tegen mezelf vanuit mijn hoofd

Ik deel mijn hoofd met een ander

En het is hier niet welkom

Soms houdt het me 's nachts wakker

Terwijl ik naar het plafond staar en nadenk over mijn lot

Het fluistert zoete spijt waar ik mee moet leren leven

Me in slaap zingen met dezelfde droevige liedjes

Vertel me alsjeblieft dat er meer voor me is

(Geef het op of je zult nooit stoppen met vallen)

Dus onthoud maar één ding, laat het niet bezinken