Pride: Of Might & Mane - Our Hollow, Our Home

So many times you tried to break, break away

But now you’re paralysed

Bound to the roots that you buried beneath me

I can’t believe the clarity, it comes to me

Thank you for giving me the gift to see clearly just exactly who you really are

Oh how apathy finds me

And I remember that day and the words that you said to me

Just remember your worth

You gotta ride out the worst

There is another way to find a way through the hate to find love and appreciate

how to embrace the change

For better, for worse, the lesson we’ve learnt

All have an impact on the way we leave our mark on the world

Embrace the hope that spills from your hollow soul

And don’t you leave a single word unsaid

Just let your voice be your weapon

Then they’ll never underestimate you again

And on those sleepless nights

That’s where you lie awake

I hope you learn to live with the mistakes you’ve made

This is a call to the wild lands

It’s never ending

Counting the hours, hours into days

Everything we built, it all slips away

This life is parallel and I will stay the course

I just need you to know, you fucking disgust me

At least now I see the light

Zo vaak probeerde je te breken, los te komen

Maar nu ben je verlamd

Gebonden aan de wortels die je onder me begroef

Ik kan de duidelijkheid niet geloven, het komt op mij neer

Bedankt dat je me de gave hebt gegeven om duidelijk te zien wie je werkelijk bent

Oh wat vind ik apathie

En ik herinner me die dag en de woorden die je tegen me zei

Onthoud gewoon wat je waard bent

Je moet het ergste rijden

Er is een andere manier om een ​​weg te vinden door de haat om liefde te vinden en te waarderen

hoe je de verandering omarmt?

Ten goede, ten kwade, de les die we hebben geleerd

Ze hebben allemaal een impact op de manier waarop we onze stempel drukken op de wereld

Omarm de hoop die uit je holle ziel stroomt

En laat geen enkel woord onuitgesproken

Laat je stem gewoon je wapen zijn

Dan zullen ze je nooit meer onderschatten

En op die slapeloze nachten

Daar lig je wakker van

Ik hoop dat je leert leven met de fouten die je hebt gemaakt

Dit is een oproep naar de wilde landen

Het houdt nooit op

De uren, uren in dagen tellen

Alles wat we hebben gebouwd, het glipt allemaal weg

Dit leven loopt parallel en ik blijf op koers

Ik wil alleen dat je weet, je walgt van me

Nu zie ik tenminste het licht