Heisenberg - Our Hollow, Our Home

I must absolve this trail of thought.

I will never let it consume me

I’ve been here time & time before.

I’m so close to the edge, afraid of letting

it go

My fears dictate what I should believe.

This can’t be happening

Counting fleeting days, over & over again

Watching moments pass until the end

I’ll watch the sun rise.

This fued will subside, it cannot survive

Can you tell me how we’ve come so far (how did we get this far) without ever

knowing who we are

How was I to know that it would turn out this way, & every step I’ve taken have

all just been in vein

& I should know that my heavy heart is in a phase that will never last forever

Oh I would wait for a lifetime just to watch you fade away

As the days, they turn to night, time will keep on passing by, & still this

fued continues…

I will stand tall.

We will stand tall

Well death it beckons, but it won’t find me.

I will make my own path

Ik moet deze gedachtegang doorbreken.

Ik zal het me nooit laten consumeren

Ik ben hier keer op keer geweest.

Ik ben zo dicht bij de rand, bang om te laten

het gaat

Mijn angsten bepalen wat ik moet geloven.

Dit kan niet gebeuren

Vlotte dagen tellen, keer op keer

Kijkmomenten voorbij tot het einde

Ik zal de zon zien opkomen.

Deze fued zal verdwijnen, het kan niet overleven

Kun je me vertellen hoe we zo ver zijn gekomen (hoe zijn we zo ver gekomen) zonder ooit

weten wie we zijn

Hoe kon ik weten dat het zo zou aflopen, en elke stap die ik heb genomen heeft

allemaal net in de stemming geweest

& ik moet weten dat mijn zware hart zich in een fase bevindt die nooit voor altijd zal duren

Oh, ik zou een heel leven wachten om je te zien vervagen

Naarmate de dagen veranderen in nacht, zal de tijd voorbij blijven gaan, en nog steeds dit

gefaald gaat door...

Ik zal rechtop staan.

We zullen standhouden

Nou, de dood lonkt, maar hij zal me niet vinden.

Ik zal mijn eigen pad maken