Золотая рыбка - Олег Митяев

На морских путях когда-то

Грабили народ пираты,

Под водою клады хороня.

И сокровища в улитках

Охраняет только рыбка,

Золотая рыбка ты моя.

Пр.: Мы так полны своей мечтой о рыбке золотой,

Что принесет она нам счастье и покой,

Золотом сверкнет в воде,

Хвостиком махнет тебе,

Но возможно это лишь во сне.

Дно в кораллах так пустынно,

Но тонуть пока что стыдно,

Чтоб расстаться с жизнью непростой.

Жаль, что рано на покой,

Чтобы только мы с тобой,

Я — с моею рыбкой золотой.

Пр.: Мы так полны своей мечтой о рыбке золотой,

Что принесет она нам счастье и покой,

Золотом сверкнет в воде,

Хвостиком махнет тебе,

Но возможно это лишь во сне.

Золотом сверкнет в воде,

Хвостиком махнет тебе,

Ах, как жаль, что это лишь во сне.

Eenmaal op zeeroutes

Piraten hebben de mensen beroofd

Begraaf schatten onder water.

En schatten in slakken

Alleen beschermd door de vis

Jij bent mijn gouden vis.

Pr.: We zijn zo vol van onze droom van een gouden vis,

Wat zal ze ons geluk en vrede brengen,

Glinsterend goud in het water

Zwaait met zijn staart naar je

Maar misschien is dit alleen in een droom.

De bodem in de koralen is zo verlaten

Maar het is nog steeds een schande om te verdrinken,

Afscheid nemen van een moeilijk leven.

Jammer dat het vroeg is om te rusten,

Zodat alleen jij en ik

Ik ben bij mijn gouden vis.

Pr.: We zijn zo vol van onze droom van een gouden vis,

Wat zal ze ons geluk en vrede brengen,

Glinsterend goud in het water

Zwaait met zijn staart naar je

Maar misschien is dit alleen in een droom.

Glinsterend goud in het water

Zwaait met zijn staart naar je

Oh, wat jammer dat het maar een droom is.