Тот день - Олег Митяев

Из черной стереоколоночки

К вам запахом озерной лилии,

Как дым из пузырька без пробочки,

Пусть долетит в размытых линиях.

Тот день купания и пения,

Лугов июльское молчание,

И светлячков ночное бдение,

Не ожидающих прощания.

Ну, а мне сидеть, скрипеть

У окна пером гусиным

И вином немагазинным

В прошлом веке душу греть.

И печально наблюдать

В белом облачном багете

Ту, что лишь в другом столетье

Предстоит еще узнать.

Не получили мы прощения

За сны в вагоне окаянные.

В ту ночь нам были откровения,

Да толку что — мы были пьяные.

А что на языке у пьяного,

То на уме всегда у трезвого,

Но трезвым я не помню дня того —

Вот и спросить, выходит, не с кого.

Остается лишь во снах

В прошловечной жизни вместе

Петь придуманные песни

И по ним устроить так,

Чтобы все избыть вдвоем,

Что положено на свете,

Никому при том, заметьте,

Не наврав ни на пятак.

Из черной стереоколоночки

К вам запахом озерной лилии,

Как дым из пузырька без пробочки,

Пусть долетит в размытых линиях

Тот день.

Uit een zwarte stereoluidspreker

Voor jou met de geur van een meerlelie,

Als rook uit een luchtbel zonder kurk,

Laat het vliegen in wazige lijnen.

Die dag van baden en zingen

Meadows juli stilte,

En vuurvliegjes nachtwake,

Geen afscheid verwacht.

Nou, en ik zit, kraken

Aan het raam met een ganzenveer

En niet-winkelwijn

Verwarm de ziel in de vorige eeuw.

En triest om te zien

In een wit troebel stokbrood

Degene die pas in een andere eeuw is

Moet nog worden ontdekt.

We hebben geen vergeving ontvangen

Vervloekt voor dromen in de koets.

Die avond hadden we openbaringen

Wat is het punt - we waren dronken.

En wat ligt er op de tong van een dronkaard,

Dat is altijd in de geest van de nuchtere,

Maar nuchter, ik kan me die dag niet herinneren -

Dus vraag, het blijkt dat er niemand is.

Blijft alleen in dromen

In het vorige leven samen

Zing verzonnen liedjes

En regel het zo voor ze

Om samen van alles af te komen,

Wat hoort er in de wereld te zijn

Niemand, let wel

Geen cent liegen.

Uit een zwarte stereoluidspreker

Voor jou met de geur van een meerlelie,

Als rook uit een luchtbel zonder kurk,

Laat het vliegen in wazige lijnen

Die dag.