Питер - Олег Митяев

Питер

Я надену свитер, связанный тобой,

И поеду в Питер поездом «Cтрелой»,

И на парапете лягу, замерев,

Будто бы окаменевший лев.

Смотреть на медленно народ гуляющий

Сквозь день нетающий — вот весь мой план.

Как джинн, немедленно все выполняющий,

Рассеет в воздухе меня туман.

Чтоб не ожидали где-нибудь меня

Ни к какому сроку никакого дня,

Напишу записку, что к восьми приду,

Но не укажу в каком году.

И вместе с птицами залива Финского

Усядусь в облаке я на небе

Листать страницами восхода мглистого,

Парить над городом, махать тебе.

Но не опускаться ниже облаков,

Чтоб не отвлекаться от недолгих снов

Про какой-то новый беззаботный стиль

Жизни повседневной и про штиль.

Полжизни в поезде, полжизни в воздухе,

А все, что пишется, все набело.

Сказать по совести, нуждаюсь в отдыхе,

Но нет возможности — дела, дела…

Но я надену свитер, связанный тобой,

И поеду в Питер поездом «Cтрелой»,

И на парапете лягу, замерев,

Будто бы окаменевший лев.

Peter

Ik zal de trui dragen die je hebt gebreid

En ik ga naar St. Petersburg met de Strela-trein,

En ik zal op de borstwering liggen, bevroren,

Als een versteende leeuw.

Kijk naar mensen die langzaam lopen

Door de dag heen, niet vervagen - dat is mijn hele plan.

Als een geest die alles meteen doet

De mist zal me in de lucht verspreiden.

Zodat ze me niet ergens verwachten

Door geen datum, geen dag,

Ik zal een briefje schrijven dat ik er om acht uur zal zijn

Maar ik zeg niet in welk jaar.

En samen met de vogels van de Finse Golf

Ik zal in een wolk in de lucht zitten

Blader door de pagina's van mistige zonsopgang,

Vlieg over de stad, zwaai naar je.

Maar ga niet onder de wolken,

Om niet afgeleid te worden door korte dromen

Over een nieuwe zorgeloze stijl

Het dagelijkse leven en over rust.

Een half leven in de trein, een half leven in de lucht

En alles wat er staat is helemaal wit.

Om de waarheid te zeggen, ik heb rust nodig,

Maar er is geen mogelijkheid - daden, daden ...

Maar ik zal de trui dragen die je hebt gebreid

En ik ga naar St. Petersburg met de Strela-trein,

En ik zal op de borstwering liggen, bevroren,

Als een versteende leeuw.