Огоньки - Олег Митяев

Огоньки

На другой стороне

Озера остывшего,

Словно бусинки вкруг-

Желтые огни.

Как мерцающий снег,

Из когда-то бывшего

В синей дымке плывут

Сквозь года они.

Сквозь апрель голубой,

Через лед подтаявший,

Мне до этих огней

Далеко еще.

Ни моею судьбой,

Ни моих товарищей

Не открыт для потерь

Персональный счет.

Нас потом понесет,

Как по льду поземкою,

Через дым тусклых дней

Над теченьем лет.

Но всегда в Новый год

За блестящей елкою

Будет чудиться мне

Тот далекий свет.

И хотя в нас живут

Лаптевы и беринги,

Не дано нам узнать —

Далеко ли плыть.

Нас еще очень ждут

И на этом береге,

Нам еще надо стать,

А потом уж быть.

lichten

Aan de andere kant

Meren van de gekoelde

Als kralen rondom

Gele lichten.

Als glinsterende sneeuw

Van wat ooit was

Drijvend in de blauwe waas

Door de jaren heen hebben ze

Tot april blauw

Gesmolten door het ijs

Ik geef om deze lichten

Nog steeds ver.

Niet mijn lot

Niet mijn kameraden

Staat niet open voor verliezen

Persoonlijk account.

Dan zal het ons dragen

Als grond op ijs,

Door de rook van donkere dagen

In de loop der jaren.

Maar altijd in het nieuwe jaar

Achter de glanzende boom

ik zal me afvragen

Dat verre licht

En hoewel ze in ons leven

Laptevs en Berings,

Het is ons niet gegeven om te weten -

Is het ver om te zwemmen?

We wachten nog steeds

En op deze kust

We moeten nog worden

En dan zijn.