Крепитесь, люди! - Олег Митяев

Я уже заскучал по столице,

(А прошло-то всего три недели…)

По озябшим прохожим, по лицам,

По которым скучается мне.

Возвращаться пора, как из плена,

И гадать, с кем бы первым напиться —

По разводам метрополитена,

По большой разноцветной руке.

Там сейчас после Нового Года

Тополя в заграничных гирляндах,

И расщедрилась мама-природа,

Так что снег бесконтрольно летит,

И крещенские злятся метели,

И такая стоит непогода,

Что гаишники окоченели

И полгорода в пробках стоит.

И кто-то пишет

Рукой согретой

На замороженном троллейбусном стекле:

«Крепитесь, люди,

Скоро лето!" —

И всем от этого становится теплей.

И когда через несколько суток,

Поборов и пространство, и время,

Мы проткнем шереметьевский сумрак

И опустимся в море огней,

Я по милой земле прошагаю,

Потеряв свой последний рассудок,

И конечно, еще прочитаю

Эту надпись в сиреневой мгле,

Что так любезно

Была прогрета

На замороженном троллейбусном стекле:

«Крепитесь, люди,

Скоро лето!" —

И мне в который раз покажется теплей.

И душа, словно льдина, отчалит

В дрейф по старым дворам и по кухням,

К тем, с которыми в самом начале

Мы не знали, что тронется лед.

И на мелкие зайчики солнца

Разобьются все наши печали,

И с добрейшей улыбкой японца

Круглолицее лето придет.

Когда на сердце

Покоя нету,

Когда оно промозглым днем чего-то ждет,

Крепитесь, люди —

Скоро лето,

К нам наше лето обязательно придет.

p.s В последнем куплете — транспонирование в Hm

Ik heb de hoofdstad al gemist

(En het is nog maar drie weken...)

Door de koude voorbijgangers, door de gezichten,

Wat ik mis.

Het is tijd om terug te keren, als uit gevangenschap,

En raad eens wie als eerste dronken zou worden...

Volgens metroscheidingen,

Door een grote veelkleurige hand.

Daar nu na het nieuwe jaar

Populieren in buitenlandse guirlandes,

En moeder natuur werd genereus,

Dus de sneeuw vliegt ongecontroleerd rond

En Epiphany sneeuwstormen zijn boos,

En zo is het weer,

Dat verkeersagenten verdoofd zijn

En de halve stad staat in de file.

En iemand schrijft

Warme hand

Op bevroren trolleyglas:

"Wees sterk, mensen,

De zomer komt eraan!" -

En daar wordt iedereen warmer van.

En toen, na een paar dagen,

Vorderingen en ruimte en tijd,

We zullen de schemering van Sheremetyevo doorboren

En laten we een duik nemen in de zee van vuur,

Ik zal lopen op het dierbare land,

Verloor mijn laatste gezond verstand

En natuurlijk ga ik lezen

Deze inscriptie in de lila waas,

Wat is er zo aardig?

Was opgewarmd

Op bevroren trolleyglas:

"Wees sterk, mensen,

De zomer komt eraan!" -

En nogmaals, het zal me warmer lijken.

En de ziel, als een ijsschots, zal wegzeilen

Drijvend door oude binnenplaatsen en keukens,

Aan degenen met wie in het begin

We wisten niet dat het ijs zou breken.

En op kleine konijntjes van de zon

Al ons verdriet zal verbrijzeld worden

En met de vriendelijkste glimlach van een Japanner

De zomer met een rond gezicht komt eraan.

Wanneer in het hart

Er is geen vrede

Als het op iets wacht op een vochtige dag,

Zet je schrap, mensen

De zomer komt eraan,

Onze zomer komt zeker naar ons toe.

p.s In het laatste couplet - omzetting in Hm