Когда проходят дни запоя - Олег Митяев

Когда проходят дни запоя,

Мой друг причесан и побрит

И о высоком говорит

Уже не страстно, а спокойно,

И даже как-то безразлично,

Как будто все само собой.

Он выражается прилично

И к жизни тянется другой.

Но вряд ли Печаль иссякнет,

Как дождик и эскимо.

Без дела

В рубашке белой

Он будет смотреть в окно.

Поверх забытой толстой книги

И сигареты без огня,

Стеклянным взглядом будет двигать

Пейзажи пасмурного дня.

И, разглядев в безлюдье пляжа

Двух сумасшедших в неглиже,

Не улыбнется он и даже

Не позавидует уже.

Разбилось

Все то, что снилось,

На мелочь, но между тем

Так рано

Ждать от стоп-крана

Решения всех проблем.

И снова со свинцом во взгляде

Покинет он хрущевский дом,

Где алкаши в дворовой хляби

И доктор выше этажом.

И улетит в далекий город,

Где жизнь по-прежнему течет,

Где был он так любим и молод,

И может, встретится еще

С той нежной

И безнадежной,

Забытой и дорогой,

И, может,

Она не сможет

Заметить, что он другой.

И будет праздник, будут гости,

Узоры будет вить листва,

Ни у кого не будет злости

На глупости правительства,

А только легкая усталость

От музыки и от вина

И грусть, что мало так осталось,

И остается пить до дна

Ту осень,

Что в лентах просек,

Уж скоро начнет плясать,

Как медом,

Зеленкой с йодом,

Залечивая леса.

Als de drinkdagen voorbij zijn

Mijn vriend is gekamd en geschoren

En spreekt van de hoge

Niet langer gepassioneerd, maar kalm,

En zelfs op de een of andere manier onverschillig

Alsof alles vanzelf gaat.

Hij drukt zich goed uit

En een ander voelt zich aangetrokken tot het leven.

Maar het is onwaarschijnlijk dat Verdriet zal opdrogen,

Zoals regen en ijslolly.

zonder oorzaken

In een wit overhemd

Hij zal uit het raam kijken.

Bovenop een vergeten dik boek

En sigaretten zonder vuur,

Een glazige blik zal bewegen

Landschappen op een bewolkte dag.

En kijkend naar het verlaten strand

Twee gekke mensen in een negligé

Hij zal niet glimlachen en zelfs

Zal al niet jaloers zijn.

Het brak

Alles wat ik droomde

Op een kleinigheidje, maar in de tussentijd

Zo vroeg

Wacht vanaf de kraan

Oplossingen voor alle problemen.

En weer met lood in mijn ogen

Hij zal het huis van Chroesjtsjov verlaten,

Waar zijn de dronkaards in de afgrond van het erf?

En de dokter is boven.

En vlieg weg naar een verre stad,

Waar het leven nog steeds stroomt

Waar was hij zo geliefd en jong,

En misschien nog een keer ontmoeten

Met dat zachte

en hopeloos

Vergeten en lief

En misschien

Ze kan niet

Merk op dat hij anders is.

En er zal een vakantie zijn, er zullen gasten zijn,

Patronen zullen het gebladerte verdraaien,

Niemand zal boos zijn

Over de domheid van de regering,

Maar slechts lichte vermoeidheid

Van muziek en van wijn

En verdriet dat er zo weinig over is,

En het blijft om tot op de bodem te drinken

die herfst

Wat zit er in de linten van de open plekken,

Binnenkort gaat hij dansen

Als honing

Zelenka met jodium,

Helende bossen.